Тиін мен қасқыр

Тиін бір бұтақтан бір бұтаққа секіріп жүргенде ағаштың түбінде ұйықтап жатқан қасқырдың үстіне құлады. Қасқыр қарғып түре келіп, тиінді ұстап алып, сені жеймін, дейді. Тиін өтініп сұрай бастайды: мені бір жолға жібер, деп. Қасқыр айтты: жарайды, жақсы, жіберейін деп, бірақ сен әуелі маған айт, неліктен сендер мұнша шатсыңдар? Мен әруақытта қападамын. Сендерге қарасам, ағаштың басында секіресіңдер де жүресіңдер. Тиін айтты: әуелі сен мені ағаштың басына жібер. Мен сол арадан айтайын, болмаса сенен қорқам деп. Қасқыр тиінді жіберді. Тиін ағаштың басына шығып алып айтты: сен залымсың, соның үшін қападасың, сенің залымдығың жүрегіңді жандырады: біз ақ көңілміз: соның үшін біз шатпыз. Ешкімге жауыздық қылмаймыз, деді.