Сақып
Сақып деген бір жақсы кісі мал жинамай жүріп, ақырында әл кеткенде қатты кедейшілік тартып, бір күні етігі болмаған соң жалаңаяқ далада жүргенінде, аяқтарын тас жыртып ренжіңкірепті. Сөйтіп келе жатып, екі аяғы жоқ, ағаш балдақпен жүрген бір тіленшіге жолықты. Мұны көріп, Сақып аһ ұрып айтты дейді:
— Әй Құдайым, ренжігеніме тоба қылдым, шүкір саған, менің жүруге аяғымды аман сақтағаныңа, мынау балдақты бишараға жаңадан аяқ табылса, жалаңаяқ та болса жүріп жүруді дүниенің бір қызығы деп білер еді- ау, — деп.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
- Ғалымдардың насихаты
- Кенеттен
- Қызыл сонар
- Қазақстанда Валюталық Келісімшартпен Жұмыс Жасау: Актуалдығы, Заңдық Қағидалары мен Тәжірибелері
- Қаржылық сауаттылықтың маңыздылығы
- Бизнес журналистика: Ақпарат пен талдаудың күшті құралы
- Сандықтар сыры
- Ұлттық дәстүрді ұлықтау қадамын музейден бастадым
- Көшеде жүру мәдениеті: Қала тұрғындарына не жетіспейді?
- Еңлік — Кебек
- Жуандық
- Қаралы сұлу
- Бесатар
- Тортай мінер ақ боз ат
- Кішкене бағбан
Пікірлер
-
Диана
Өткен шаққа ессе -
Кіммін
Өте күшті маған ұнады -
Кіммін
Өте күшті өлең
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі