Өлең, жыр, ақындар

Жарқыратып шыққанда нұр маңдайын

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2291
Жарқыратып шыққанда нұр маңдайын,
Қызығына әр күннің бір қанбаймын.
Көрінеді көктемде
Көз алдыңда
Күллі дүние теңселіп тұрғандайын!
Баяғы су,
Әрине. баяғы нан
Туған күннің сиқырлы таяғынан.
Мынау шарап ауадан жұтып алып,
Бала жігіт әрең тұр аяғынан!
Бұл кездерде кәрің де,
Жасың да ояу.
Басталады кірпігін,
Қасын бояу.
Бұтақтардан,
Гүлдердің сабағынан
Жер атқылап жатады жасыл бояу.
Жайлау толған құлынға,
Жабағыға,
Жұлдыз қонған аспанның қабағына.
Бүтіндей бір оркестр сыйып кеткен
Бармақтай-ақ бұлбұлдың тамағына.
О, жеңеше!
Не дейді аңғал қайның?!
Жүгін тасып бітірген һамбалдаймын.
Адам түгіл,
Тасқа да қанат бітіп,
Ұшып жүрсе,
Мен қазір таң қалмаймын!
Терек түгіл,
Көктеген бағандары
Бұл көктемнің ауасы маған дәрі.
Тебірене қарайды
Теміржанды
Техникалық ғасырдың адамдары!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балдыз бен жезде

  • 0
  • 0

Көргенменен кезінде далам азап,
Анам азат бүгінде,
Ағам азат.
Балдызымен ойнауды

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Ойға туыс,
Сезімге жақындарда
Кегің бар ма, тіршілік,
Ақың бар ма?!

Толық

Ей, сұлулық, мәңгі күтер сыйымсың

  • 0
  • 0

Ей, сұлулық, мәңгі күтер сыйымсың.
Сол сыйымды көрсін де көз сүйінсін!
Сиқыр-сұлу торыменен шырмаған
Махаббатың сыны сондай қиын сын.

Толық

Қарап көріңіз