Өлең, жыр, ақындар

Үлкен айдай

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4343
Мұқитың салады енді “Айдайына”,
Бақ берген, ер жігіттің, маңдайына.
Жаманға бір сөз айтсаң теріс қарайды,
Жақсының мен жүремін ыңғайына.

Дүние – қызыл түлкі бұлаңдаған,
Бақ тайса ерге дәулет құралмаған.
Мегзеген асқар таудай есіл көңіл,
Дүниеде еш нәрсеге тына алмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайма қоңыр

  • 0
  • 0

Тәкаппар неге керек пасық кісі,
Ойнайды көзін қысып ғашық кісі.
Білдірген көңіл сырын ишаралап,
О дағы ғашықтықтың басыртқысы.

Толық

Паңкөйлек

  • 0
  • 0

Паңкөйлек маң-маң басқан аяқ басатұғын,
Жар қайда ондай көңіл ашатұғын.
Кешегі жиырма бестің желігінде,
Көңілім тау суындай тасатұғын.

Толық

Зәуреш

  • 0
  • 0

Уа, Зәуреш, сенің үшін елден келдім,
Баяғы өзің көрген жерден келдім.
Сен неге мен келгенде тебіренбейсің,
Иіскеп, бір сүйейін деген едім.

Толық

Қарап көріңіз