Өлең, жыр, ақындар

Қостанайға сәлем

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2582
Қостанай, айналайын ауаңнан мен,
Жаныма әсер етпес баламнан кем.
Сол үшін сонша жерден ұшып келіп,
Татамын дос ұсынған тағам-дәмнен.
Жолы алыс Алматы мен екі араның,
Екеуі екі шеті сахараның.
Сағынам сағат сайын өзіңді мен,
Қалайша ол мезгілде жете аламын?
Білмейді жақын жүрген қадіріңді
Мен болсам сарқып біттім сабырымды.
Алысқа шашыраған, арман бар ма,
Сағынсаң сен де осылай әр ұлыңды!
Жарықтық жатыр екен Тобыл тасып,
Толқыны баяғыдай көбік шашып.
Сүйеді Қостанайдың қос бүйірін
Баладай ерке тотай тиіп, қашьп.
Қиналдым бір әлсіздік жасап алып,
Көзіме еріксізден жас оралып.
Сан жылдар еске түсті-ау самсап бәрі,
О, шіркін, кісі едік қой осы аралық!
Жә, жетер, назы ғой бұл бір перзенттің,
Жанымды сені көріп бір тебіренттім.
Алыста сағынатын жан болмаса,
Деген бар «ел де жетім, жер де жетім».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау Қоңыр

  • 0
  • 0

Созылады екен тау Қоңыр
Сексен де тоқсан шақырым.
Бауырында бұлақ бар не бір
Ағатын шапшаң, ақырын.

Толық

Қарт хатшының сыры

  • 0
  • 0

«Туған жер, нұр топырақ, балдай суым,
Арбайды қай сиқырың, қандай сырың?
Баурында барлық өмір барады өтіп,
Болған соң тәттілігің балдай шырын.

Толық

Қырық жыл үйіме

  • 0
  • 0

Қырық жыл Құдай бізді сақтағаннан,
Қаншама асу-белес артта қалған,
Қаншама қайрат жұмсау керек болды,
Бітпеуге адал үміт, аппақ арман.

Толық

Қарап көріңіз