Өлең, жыр, ақындар

Жездің сүті

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1213
Шомбал шойын ожаулар,
Сұп-сұйық оттар кілкілдеп.
Қарамай беттеп, көз аунар,
Қайтеді мынау шіркін! — деп.
Маңдайды лебі күйдіріп,
Кірпікті қарып, қайқайтып,
Тұруға бір сәт кідіріп,
Шыдамың мүлдем қалмай түк.
Ілгері-кейін жылжисың
Ойында енді өз қамың.
Танауың сезіп жез исін,
Ерінің татып жез дәмін.
Қара мұрт қазақ алысқан
Жолбарыстай жалынмен.
Жебеге мысы жабысқан,
Қарайды бізге сабырмен.
Қолында ойнап от-шыбық
Секілді алтын айдаһар,
Ұшады шоқтар осқырып,
Орын да таппай жайғасар.
Қонады кигіз қалпаққа
Шыжылдап барып, жоқ болып,
Аулақта тұрсың жалтақтап
Көрер де көзін төрт болып.
«Ал, ал!» — деген айқайдан
Жалт қарасаң оң жаққа,
Керемет қазан шалқайған
Қайнап бір тұнар сол шақта.
Бәрі де тосып қалып сәт
Алмайды көзін шүмектен,
Алдына аппақ жалын сап,
Саф таза мысың дір еткен!
Ағады сонсоң қимылсыз,
Айнымай сүттен кескіні,
Қараған адам бәрі үнсіз,
Қалт етпейді ешбірі.
Жалынды күштен тас иіп,
Сүт ағызған не ғажап,
Күледі тісі қасқиып
Манағы мұртты ер қазақ!
— Жарайсың, шебер, антұрған!
Деп, ризалық білдіріп,
Қасымызда шал тұрған,
Барды оған жүгіріп.
Қең қазанда кен бұрқап,
Жездің сүті мол тасып,
Екі кенші — екі ұрпақ
Тұрды құшақ айқасып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнде, көлдің үстінде

  • 0
  • 0

Түсіріп көктен сәулесін
Ай тұрды көлге үңіліп.
Желпіп айдың кеудесін
Самал өтті жүгіріп.

Толық

Маяковскийдің үйінде

  • 0
  • 0

Осынау бір көне үйге
Өлеңімді көтеріп,
Ақыл алып, мен ылғи
Жүрген жандай көп келіп.

Толық

Қобыз сарыны туралы өлеңдер

  • 1
  • 1

Ықылас
Жатқанда жер құпиясы құлпын ашпай,
Хақ тәңірі пендесімен сыр сырласпай,
Тылсымын көк пен жердің шешу үшін

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар