Өлең, жыр, ақындар

Құттыбай бұлағы

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1071
Бала кезден бар едің сен, бір бұлақ,
Жолаушының арманындай бұлдырап,
Қызбел таудың белін орап ағушы ең
Жібек белбеу секілденіп судырап.
Ішкенімен, қанғанымен жай тұрмай,
Не бір тексіз өкінбей де, қайғырмай,
Жемдерінің ыдыстарын лақтырып,
Кете алмапты ластамай, лай қылмай.
Соның бәрін үнсіздікпен тәрік қып,
Жақсыны да, жаманды да қарқ қып,
Мәңгі таза қалпыңменен ағасың
Рақым үшін жаралған бір жарықтық.
Сол баяғы айрылмапсың арнадан,
Жолаушымен нәрің қайда бармаған?!
Сенің осы қасиетіңді көрем де,
Көп адамның көп ісіне таң қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн оттары

  • 0
  • 0

Күндізі ысып, түн мұздап,
Қостанай желі құбыладан.
Қарасу жолы тым ұзақ,
Қарасу жолы бұралаң.

Толық

Отан

  • 0
  • 0

Сүйем деп өтті жазып қаншама ақын,
Өмірдің саған арнап әр сағатын.
Қайтса да ұзақ жырдың сапарынан
Өзіңе ойы оралып бір соғатын.

Толық

Қос өлең

  • 0
  • 0

Зеравшан дария жағасы жасыл,
Көрдім бір жаздай қос қызды асыл,
Агроном Гүлгүн — сол қыздың бірі,
Атақты бағбан — Самарқан гүлі,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер