Өлең, жыр, ақындар

Құттыбай бұлағы

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1235
Бала кезден бар едің сен, бір бұлақ,
Жолаушының арманындай бұлдырап,
Қызбел таудың белін орап ағушы ең
Жібек белбеу секілденіп судырап.
Ішкенімен, қанғанымен жай тұрмай,
Не бір тексіз өкінбей де, қайғырмай,
Жемдерінің ыдыстарын лақтырып,
Кете алмапты ластамай, лай қылмай.
Соның бәрін үнсіздікпен тәрік қып,
Жақсыны да, жаманды да қарқ қып,
Мәңгі таза қалпыңменен ағасың
Рақым үшін жаралған бір жарықтық.
Сол баяғы айрылмапсың арнадан,
Жолаушымен нәрің қайда бармаған?!
Сенің осы қасиетіңді көрем де,
Көп адамның көп ісіне таң қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазбен сырласу

  • 0
  • 4

Қаншама рет қалам тартсам қасымда,
Сен тұрасың жүрегімнің басында,
Сен өзімнің өміріме кіргенсің
Сонау-сонау сегіз-тоғыз жасымда.

Толық

Сырдариямен сырласу

  • 0
  • 0

Ассалаумағалайкум, Сыр данышпан,
Тағы да тарттың мені ту алыстан,
Шарт етіп шаңқай түсте сені тапты
Кеудемнен сағыныш толқын зулап ұшқан.

Толық

Баяғы үйдің алдында

  • 0
  • 0

Менің дағы шат күліп,
Өтті студент бір шағым.
Көрдім барып сағынып,
Институт кұшағын.

Толық

Қарап көріңіз