Өлең, жыр, ақындар

Құттыбай бұлағы

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1310
Бала кезден бар едің сен, бір бұлақ,
Жолаушының арманындай бұлдырап,
Қызбел таудың белін орап ағушы ең
Жібек белбеу секілденіп судырап.
Ішкенімен, қанғанымен жай тұрмай,
Не бір тексіз өкінбей де, қайғырмай,
Жемдерінің ыдыстарын лақтырып,
Кете алмапты ластамай, лай қылмай.
Соның бәрін үнсіздікпен тәрік қып,
Жақсыны да, жаманды да қарқ қып,
Мәңгі таза қалпыңменен ағасың
Рақым үшін жаралған бір жарықтық.
Сол баяғы айрылмапсың арнадан,
Жолаушымен нәрің қайда бармаған?!
Сенің осы қасиетіңді көрем де,
Көп адамның көп ісіне таң қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарақалпақ қызына

  • 0
  • 0

Әму қандай, Арал қандай
Әдемі еді сол күні!
Бір-бір қыз боп жаралғандай
Дарияның толқыны!

Толық

Жеті Шынар яки Феруза

  • 0
  • 0

Әлдеқанша ғасыр өтті
Сыйлағалы жер-мырза,
Сендей қызды қасіретті,
Қасиетті, Феруза!

Толық

Айна тұма

  • 0
  • 0

Қалың бір көзден оңаша
Қапталда бұғып сен жатсың.
Айнаша десе айнаша,
Сүйкімді ғана бұлақсың.

Толық

Қарап көріңіз