Өлең, жыр, ақындар

Құттыбай бұлағы

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1098
Бала кезден бар едің сен, бір бұлақ,
Жолаушының арманындай бұлдырап,
Қызбел таудың белін орап ағушы ең
Жібек белбеу секілденіп судырап.
Ішкенімен, қанғанымен жай тұрмай,
Не бір тексіз өкінбей де, қайғырмай,
Жемдерінің ыдыстарын лақтырып,
Кете алмапты ластамай, лай қылмай.
Соның бәрін үнсіздікпен тәрік қып,
Жақсыны да, жаманды да қарқ қып,
Мәңгі таза қалпыңменен ағасың
Рақым үшін жаралған бір жарықтық.
Сол баяғы айрылмапсың арнадан,
Жолаушымен нәрің қайда бармаған?!
Сенің осы қасиетіңді көрем де,
Көп адамның көп ісіне таң қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызбел суреттері

  • 0
  • 0

Арқада жер еркесі Қызбел деген,
Аралап алуан жүрдім Қызгерменен.
Табар жан қайда барып жерұйықты
Қызбелден, сірә, күдер үзгенменен!

Толық

Ұядан ұшқандар

  • 0
  • 1

Есімде — отырғаны алты ақынның.
(Жарыққа жаңа шыққан жан тату күн).
Ортаңғы бөлмесінде ағаш үйдің,
Ең шеткі көшесінде Алматының,

Толық

Ешкіөлмес

  • 0
  • 0

Матайдың үш бұрышты тауы маңғаз,
Босамас омырауы жауыннан жаз.
Оң жақта оқшырайып Қоңтәжі тұр
Бәрінен озық шыққан бойына мәз.

Толық

Қарап көріңіз