Өлең, жыр, ақындар

Элегиялар

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1586
Ымырттағы, ту сырттағы бір шырақ,
Көлбеңдейді көзге жылы ұшырап.
Қанатың жоқ қағып қалып жететін
Қамығасың кірпігіңді құр шылап.
Жалынасың, «жаным дейсің» ала кет!»
Неғыласың, жақындамай ол әлек.
Сабыр сана, жабырқама, жасың сүрт,
Таны да қой, жастық шіркін сол-ау! деп.
* * *
Көңіл қайтты көп ойнақы сөздерден,
Жазды оны жаттап алып кез келген.
Жазған да ақын, жаттаған да ақын боп
Өлең қазір танымастай өзгерген.
Бала десең бала үйретіп әкесін,
Көрмей ісін көзге басып қатесін,
Ойыншықты өзің ойнап тоздырған
Қайта ойна деп әкеп берсе, қайтерсің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі моншақтар

  • 0
  • 0

Өліп, қурап құлаған жапырақтың
Денесінде ойнайды жарқырап күн.
Ең соңғы рет аймалап нұр тіршілік,
Жөнелтпекші астына топырақтың.

Толық

Қаракөз қыздар

  • 0
  • 0

Қаракөз қыздар, жан қыздар,
Қаракөз қыздар — балдыздар.
Көптігің көкте — жұлдыздар,
Жар дегенде — жалғыздар!

Толық

Қаратау құшағында

  • 0
  • 0

Қақ жарып ен даланы, жолмен аңқып,
Ондаған машинаға өлең артып,
Қаратау, ққшағыңа кірдік сенің
Құйқылжып жыр боп тасып, ән боп шалқып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар