Өлең, жыр, ақындар

Қазақстан

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 5016
Өзгеріп құлазыған дала заңы,
Уақыттың намазшамы, таң азаны,
Мың отты жанарымен түнді күн ғып
Қарайды қырларыңнан қала ажары.
Жасы көп адамыңның кәрісінен,
Ер туып жатыр қаптап әр ісіңнен,
Боз кеуде жалпақ орнын дәнге берді,
Туған жер, қуанамын сол үшін мен!
Бусанып жаз шілдеде көк аспаның,
Көремін жасыл жермен ұласқанын.
Оянып от құндақтан күн шыққанда
Қозғайды биік егін жел бастарын.
Сар дала ырыс, бақыт кен мекені,
Сен болдың күн астында жер көркемі.
Аяңда алтын нұрмен тұр тыныстап
Бір кезде ата аңсаған ел көктемі.
Туған жер, бар бақытың жүзінде тұр,
Жырық бар өзеніндей Ертіс, Есіл.
Ғасырдың отыз бесін алар қамтып,
Өмірің бұл жасаған отыз бес жыл.

1955 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соқты боран

  • 0
  • 1

Соқты боран,
«Соқты» деген жай сөз ол.
Көз алдында көрінбейді созған қол.
Аппақ болып шыға келер әп-сәтте

Толық

Дос

  • 0
  • 0

Жақсының жер бетінде бәрі бітпей,
Тозбайтын бір асылсың мәңгіліктей.
Жаныңның жарқылынан айналайын,
Тартатын өлең сөзді магниттей.

Толық

Қазақтың мал-дәрігерлік институты

  • 0
  • 0

Сенде менің сан құрдасым оқыған,
Талай інім, қарындасым оқыған —
Сенің қазір жалыныңды көремін
Бүкіл қазақ ауылдастың отынан.

Толық

Қарап көріңіз