Өлең, жыр, ақындар

Түн оттары

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1413
Күндізі ысып, түн мұздап,
Қостанай желі құбыладан.
Қарасу жолы тым ұзақ,
Қарасу жолы бұралаң.
Машина шамы үңгиді
Жеті қат түннің, қойынын.
Көрдім де, үздім, бір күйді
Желісін ұзақ ойымның.
Келемін қарап манадан,
Осылай ма еді бұл дала?
Жана бір өттік қаладан,
Алдымда тағы бір қала!
— Неткен бұл қала, досым - ау,
Көбейіп кеткен қайдағы?
— Шамасы сізге тосын - ау,
Түндегі дала сайраны?
Деді де шопыр, ойланды,
Машина жүрді бәсеңдеп.
Өзі де мендей таң қалды:
— Шынында, неткен әсем! — деп.
О, ғажап, оттар қозғалып,
Жүйткиді ерсіл - қарсылы.
Көрінді содан көзге анық,
Бүгінгі дала бар сыры.
Түнменен талас дән жиған
Комбайн екен жүздеген.
Осылай шықты алдымнан
Мекенім менің іздеген!
Ой салар көрген кісіге,
Отына бөлеп даланы.
Сүйемін. түннің ішінде
Қозғалып тұрған қаланы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуанамын

  • 0
  • 0

Ерекше маған мақтаныш,
(Мақтанатын орын бар)
Осынау ғажап аттаныс,
Осынау ғажап қонулар.

Толық

Қостанайға сәлем

  • 0
  • 0

Қостанай, айналайын ауаңнан мен,
Жаныма әсер етпес баламнан кем.
Сол үшін сонша жерден ұшып келіп,
Татамын дос ұсынған тағам-дәмнен.

Толық

Қазақтың мал-дәрігерлік институты

  • 0
  • 0

Сенде менің сан құрдасым оқыған,
Талай інім, қарындасым оқыған —
Сенің қазір жалыныңды көремін
Бүкіл қазақ ауылдастың отынан.

Толық

Қарап көріңіз