Өлең, жыр, ақындар

Қарасу

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1195
«Қойбағар» көлден су ұрлап,
Қашады өзен Қарасу.
Тосатын оны құр-құрлап
Арада неше бар асу.
Өзі де суын ұрлатып
Пысық, озбыр сайларға,
Таңдайын шілде құрғатып,
Қалатын шығып қайранға.
Енді, құрбым кеп қара,
Қарасу бойы қалың дән,
Қарасу бойы көп қала,
Бәрі де кеше салынған.
Қарасу үсті қаз-үйрек,
Таңда өзен толы құс.
Көңілде қалсын, көз үйрет,
Осынау ғажап көрініс!
Көкжиекке батып күн,
Қаздар кайтқан шақ қандай!
Өзеннен шығып ақ толқын
Әр үйге кіріп жатқандай.
Қарасу бойы — жақсы өмір.
Күндізі - еңбек, кеші — сайран.
Адамы қандай ақ, көңіл,
Таппайсың, шыным, ешқайдан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер — алтын бесік

  • 0
  • 0

Атқан таң, арайлы күн, аманбысың?
Самғайды сахарадан саған құсым.
Қымыздай тәтті тірлік, көрмек тірлік,
Сүйем мен сені осынау далам үшін.

Толық

Жазғытұрым

  • 0
  • 0

Жазғытұрым, жайнап тағы келдің сен,
Тіршіліктің неткен ғажап белгісі ең!
Дегізесің дерттен дене босатып,
«Жер бетінде ұзақ жасап, көп жүрсем!»

Толық

Түнде, көлдің үстінде

  • 0
  • 0

Түсіріп көктен сәулесін
Ай тұрды көлге үңіліп.
Желпіп айдың кеудесін
Самал өтті жүгіріп.

Толық

Қарап көріңіз