Жел
- 0
- 0
Тіл секілді сүйрең қағып құм көшті,
көшкен құмға ай менен жыл мінгесті.
Желдің сумаң саусақтары бір түрлі
сүртіп жатқан сықылды ескі жұртымды.
Шомылып мөлдір өзенге...
Шомылып мөлдір өзенге,Сергіп те қап ем оянып,
Жауапты бір кезеңге,
Келіп те қаппын таянып.
Ғажайып қырлар гүлденген,
Қызылды-жасыл боялып.
Бояуы кеппеген күндерден,
Қуанып қалдым ой алып.
Болмайтын сын-ды тоқталсам,
Жетпейді ақыл-қиялым:
Күйдірем нені – от болсам,
Су болсам – қайда құямын?
Уақыт қуып барады –
Асығып келем, асығып.
Сырындай мына даланың
Ашылып келем, ашылып.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа...
- 0
- 0
Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа,
желкеміз – шаң, маңдайымыз – жел ескен.
Жасылдана жатыр дала айнала,
Кеше, дала, құла дала емес пе ең?!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Таңат Айкөркем
Өте керемет өлең -
Алия
Өте жақсы жазылған -
Алия
Керемет жақсы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі