Өлең, жыр, ақындар

Шомылып мөлдір өзенге...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2353
Шомылып мөлдір өзенге,
Сергіп те қап ем оянып,
Жауапты бір кезеңге,
Келіп те қаппын таянып.

Ғажайып қырлар гүлденген,
Қызылды-жасыл боялып.
Бояуы кеппеген күндерден,
Қуанып қалдым ой алып.

Болмайтын сын-ды тоқталсам,
Жетпейді ақыл-қиялым:
Күйдірем нені – от болсам,
Су болсам – қайда құямын?

Уақыт қуып барады –
Асығып келем, асығып.
Сырындай мына даланың
Ашылып келем, ашылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен...

  • 0
  • 0

Шіркін сөз-ай, құдіретті ең сен неткен!
Мықтысың сен болаттан,
Осалсың сен шөлмектен.
Сөздің қасиетін сол

Толық

Мысық тырнағы

  • 0
  • 0

Мияулайды ол
есігіме тырмысып;
дос жақтауды, белгі берді, тырналап –
жата бердім терезеге бір қарап.

Толық

Реанимация

  • 0
  • 0

Қайдан шыққан сөз екенін кім білген,
мәнін бірақ сөздіксіз-ақ
білдім мен.
«Ит өлген жер екен ғой ол,

Толық

Қарап көріңіз