Өлең, жыр, ақындар

Қорықта

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 570
Әр әуезi дыбыстың
кетедi ғой желпiнтiп.
Неткен мұнда —
тыныштық.
Неткен мүңда —
еркiндiк.
Қандыра алмай құштарды
iздеп бойға дауаны,
жұтасың кеп құстардың
әнi сiңген ауаны.
Аң бiткендер жол кезген
шығар сенi қарсы алып,
кетер сенiң сол кезде
тұла бойың ән салып.
Аңдар еркiн сезiнер
жүргеннен соң қорықта,
қарап сенiң көзiңе
тұрар сенен қорықпай.
Мың құбылтар түр-түсiн
терек,
жиде,
қайыңы;
тышқан аулап түлкiсi,
жидек терiп аюы.
Сипап желi басыңнан
малынарсың шығына.
Өтер сенiң қасыңнан
марал менен бұғы да.
Мұнда өмiр басқарақ,
мұнда өмiр келелi:
бәрi сенi дос санап,
бәрi саған келедi.
Жасартатын өмiрдi
бәрiне бiз ынтықпыз.
Адам неткен сенiмдi
болса егер мылтықсыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлығаш құс

  • 0
  • 0

Қарлығашым-ау,
Құстардың iшiндегi
Құйтақандай
Қанатты қарындасым-ау.

Толық

Құлазу

  • 0
  • 0

Жүздеген жылдар бойы
Жыладым!
Ғасырлар бойы
Жыладым!

Толық

Өктемге

  • 0
  • 0

Менi «үп» деп
Ұшырып жiбергiң келедi, –
Қураған
Жапырақ деймiсiң.

Толық

Қарап көріңіз