Өлең, жыр, ақындар

Қорықта

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 544
Әр әуезi дыбыстың
кетедi ғой желпiнтiп.
Неткен мұнда —
тыныштық.
Неткен мүңда —
еркiндiк.
Қандыра алмай құштарды
iздеп бойға дауаны,
жұтасың кеп құстардың
әнi сiңген ауаны.
Аң бiткендер жол кезген
шығар сенi қарсы алып,
кетер сенiң сол кезде
тұла бойың ән салып.
Аңдар еркiн сезiнер
жүргеннен соң қорықта,
қарап сенiң көзiңе
тұрар сенен қорықпай.
Мың құбылтар түр-түсiн
терек,
жиде,
қайыңы;
тышқан аулап түлкiсi,
жидек терiп аюы.
Сипап желi басыңнан
малынарсың шығына.
Өтер сенiң қасыңнан
марал менен бұғы да.
Мұнда өмiр басқарақ,
мұнда өмiр келелi:
бәрi сенi дос санап,
бәрi саған келедi.
Жасартатын өмiрдi
бәрiне бiз ынтықпыз.
Адам неткен сенiмдi
болса егер мылтықсыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алыс шақырымдар

  • 0
  • 0

Алыс шақырымдар...
Алыс шақырымдар... –
төзетiн аяз, аптабым,
баратын өлке, жондарым,

Толық

Шер мен жел

  • 0
  • 0

Әзiр жазуға болмайтын
Бiр жырым бар едi, –
Кеудемнiң түбiне тығып
Сабырымды тас етiп

Толық

Өзімді өзім жеп жатырмын

  • 0
  • 0

Қазақтардың
Бiрiн бiрi жеп жатқанындай
Мен де өзiмдi өзiм
Жеп жатырмын.

Толық

Қарап көріңіз