Өлең, жыр, ақындар

Қорықта

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 513
Әр әуезi дыбыстың
кетедi ғой желпiнтiп.
Неткен мұнда —
тыныштық.
Неткен мүңда —
еркiндiк.
Қандыра алмай құштарды
iздеп бойға дауаны,
жұтасың кеп құстардың
әнi сiңген ауаны.
Аң бiткендер жол кезген
шығар сенi қарсы алып,
кетер сенiң сол кезде
тұла бойың ән салып.
Аңдар еркiн сезiнер
жүргеннен соң қорықта,
қарап сенiң көзiңе
тұрар сенен қорықпай.
Мың құбылтар түр-түсiн
терек,
жиде,
қайыңы;
тышқан аулап түлкiсi,
жидек терiп аюы.
Сипап желi басыңнан
малынарсың шығына.
Өтер сенiң қасыңнан
марал менен бұғы да.
Мұнда өмiр басқарақ,
мұнда өмiр келелi:
бәрi сенi дос санап,
бәрi саған келедi.
Жасартатын өмiрдi
бәрiне бiз ынтықпыз.
Адам неткен сенiмдi
болса егер мылтықсыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Даукес

  • 0
  • 0

Дабысы
Дүниенi алып барады.
Дауысы
Құлақты жарып барады.

Толық

Этюд

  • 0
  • 0

Ақ ұлпа қар жауған күнi
Торғай боп ұшып жүрген
Өлең көрдiм.
(Өлең iздеп шыққам.

Толық

Қақырап сынып түскенше

  • 0
  • 0

Қақырап сынып түскенше
бiлекпен,
иық,
белiммен

Толық

Қарап көріңіз