Өлең, жыр, ақындар

Солдат пен бала

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1597
Әжесі өлді, анасы өлді ашыққан
Кеудеде кек бар, тулайды бойда қасық қан.
Тілімдей қағаз, алақанында – тым ыстық
Бес жасар бала кезегіне нанның асыққан.
Гүрілдеп аспан,ажалдың оғы ойнаған
Оқ бүркіп жерге, өлімге әсте тоймаған.
Шошынып балғын,құлады оқыс талықсып.
Бұл соғыс жерден қаншама жанды жоймаған.
Есін де жиып, көтерген сәтте ол басын
Қасына ұстап азық – түлік дорбасын.
Шинеліне орап, маңдайдан сүйіп отырған,
Ол көрді анық, ержүрек Қазақ солдатын.
Шуағы қандай мейірімді еді көзінің
Тұрғызып оны, ұсынды нанның үзімін.
Қиналған сәтте, өмірін жіптей жалғаған,
Мен білсем аты, Жеңіс қой деймін өзінің.
Жеңіс ғой деймін, сеніммен алға қол жайған
Сүйеуге ұлын, асығыс жеткен майданнан
Өтсе де жылдар,сол солдат берген бір үзім
Ақ нанның дәмі кетер ме сірә, таңдайдан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ахмет Байтұрсынов

  • 0
  • 0

Ана тілім өлмеуі үшін қансырап,
От жаныңды мазалаумен сан сұрақ.
Қамын ойлап түнек басқан халқымның,
Көзін ашып, бола білдің шамшырақ.

Толық

Фаризасы қазақтың

  • 0
  • 0

Жыр қанжары найзағайды боратып,
Тайсалмастан әділетсіздерге оқ атып.
Масыл болып айықпаған дертінен,
Қалғығандарды селк еткізіп оятып.

Толық

Абылай

  • 0
  • 0

О, Абылай, Абылай,
Алатаудай асқақым.
Көгімдегі аспаным.
Күнде айтар басты әнім.

Толық

Қарап көріңіз