Өлең, жыр, ақындар

Солдат пен бала

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1661
Әжесі өлді, анасы өлді ашыққан
Кеудеде кек бар, тулайды бойда қасық қан.
Тілімдей қағаз, алақанында – тым ыстық
Бес жасар бала кезегіне нанның асыққан.
Гүрілдеп аспан,ажалдың оғы ойнаған
Оқ бүркіп жерге, өлімге әсте тоймаған.
Шошынып балғын,құлады оқыс талықсып.
Бұл соғыс жерден қаншама жанды жоймаған.
Есін де жиып, көтерген сәтте ол басын
Қасына ұстап азық – түлік дорбасын.
Шинеліне орап, маңдайдан сүйіп отырған,
Ол көрді анық, ержүрек Қазақ солдатын.
Шуағы қандай мейірімді еді көзінің
Тұрғызып оны, ұсынды нанның үзімін.
Қиналған сәтте, өмірін жіптей жалғаған,
Мен білсем аты, Жеңіс қой деймін өзінің.
Жеңіс ғой деймін, сеніммен алға қол жайған
Сүйеуге ұлын, асығыс жеткен майданнан
Өтсе де жылдар,сол солдат берген бір үзім
Ақ нанның дәмі кетер ме сірә, таңдайдан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңғыс хан

  • 0
  • 0

О, Шыңғыс хан – ТҮРІК ұлы айбынды,
Қият нұрдан жарқыраған айдыны.
Толқынына толық түскен ай нұры,
Жан анаңның тас емшегін иітіп,

Толық

Отман тау

  • 0
  • 0

Жер бетінде болсыншы – деп, жақсылық,
Адамзатты наурыз тойға шақырып.
Отман тауда отын жақты бабамның,
Қалың Адай ерлік әнін шалқытып.

Толық

Абыл ақын

  • 0
  • 0

Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сәскеде қалды аға жатып төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға ол да көнді салған іске.

Толық

Қарап көріңіз