Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1364
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағынасыз құр даурық

  • 0
  • 0

Өз үніне өзі мәз боп,
Даңғырлаған қос қуыс,
Желден жеңіл шиыры көп,
Түйір тұрмас бос уыс.

Толық

Шаңқанай қырында

  • 0
  • 0

Құйрықты туған жұлдыздай,
Шығып ең қазақ көгіне,
Түсірді ұзақ тұрғызбай
Кездестің заман кегіне.

Толық

Әлия туралы баллада

  • 0
  • 0

Тербелтіп бойын Ойылдың,
Ойнаса суы талымен
Шерткендей қылын ойымның
Су сырласып жаныммен.

Толық

Қарап көріңіз