Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1337
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Сүйсіндім көріп мақтанып,
Туған тауым, асқарым.
Өр кеудеңмен бұлт жарып
Жастанған қазына тастарың,

Толық

Қуырмаш

  • 0
  • 0

Қуыр-қуыр, қуырмаш!
Тауықтарға тары шаш:
Бас бармақ, Балаң үйрек,
Ортан терек,

Толық

Жасыл жапырақ арасында

  • 0
  • 0

Еседі жел кешкі самал,
Отыр ойнап қос өрімтал,
Жасыл жапырақ суылдайды
Сыбдырлайды көк шыбықтар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар