Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1197
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Меруерт көлі

  • 0
  • 0

Бір шынды Қарқаралыда дер Бұғылы,
Бұғының қонысы деп ел ұғымы,
Сақтаған ерте күннен елдің аузы
Сол жерде қалған талай жыр жұғыны.

Толық

Тасарал

  • 0
  • 0

Балқаштың айдынында дауыл тұрып,
Көл жарып, бұйра толқын жалп-жалп ұрып,
Аспандап атой беріп жарқ-жұрқ етіп,
Жартасты құшақтап кеп жатты жұлып.

Толық

Кавказ аңыздары

  • 0
  • 0

Қысса мен көп оқығам дастандардан,
"Қап" деген бір тау бар деп аспандаған,
"Сиқырлы сай-саласы жын жайлаған,
Апатты қиясынан аспайды адам".

Толық

Қарап көріңіз