Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1158
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасымға

  • 0
  • 0

Мынау жатқан жалыны өшіп Қасым ба?..
Ақын еді туған ұлы ғасырда,
Бұлтқа бөлеп дауыл шайқап туғызған,
Жарқылдатып меңзеп бейне жасынға.

Толық

Көктем бұлты

  • 0
  • 0

Аспанның алыс әлемін,
Көктемнің кезді жас бұлты.
Айтқандай аспан сәлемін,
Жаңбыр жауды, сел құйды.

Толық

Үйтас

  • 0
  • 0

Құлазып Үйтас елсізде,
Талайғы сырды қозғайды.
Көрген қызық жас кезде,
Өмір де ойдан тозбайды.

Толық

Қарап көріңіз