Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1287
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асыл замандас туралы сөз

  • 0
  • 0

Тұлғаңа тұтас сыйып екі ғасыр,
Толғанса ой теңізі ұлан-асыр,
Алдыңа әлем сыры кестеленіп,
Құйылып еді кеудеңнен керемет сыр.

Толық

Машинист

  • 0
  • 0

Ертістің долы ағынын ығыстырып,
Сом діңгек қызыл құмды шетке ысырып,
Шымырлап су түбіне бентше бойлап,
Тәкаббар балуан дүмі жатты кіріп.

Толық

Нарцисс

  • 0
  • 0

Жапырақ жарып ақсары гүл,
Сабақта жасыл шоғын түйген,
Гректің елі сыйынып бүкіл,
Табынып осы гүлді сүйген.

Толық

Қарап көріңіз