Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1265
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуырмаш

  • 0
  • 0

Қуыр-қуыр, қуырмаш!
Тауықтарға тары шаш:
Бас бармақ, Балаң үйрек,
Ортан терек,

Толық

Өтеді күндер

  • 0
  • 0

Бір көктемде қолыма алып,
Иіскеп ем бір жас гүлді.
Жұпар исі мұрын жарып,
Балбырады гүл біртүрлі.

Толық

Тау сыры

  • 0
  • 0

Басталды июль туып сарша тамыз,
Ыстық күн құм қыздырған от боп нағыз.
Сол күнге кәрі бетін сүйдірмеген,
Көп қолдың көз тіккені ақ шашты күз.

Толық

Қарап көріңіз