Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1235
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абақ арманы

  • 0
  • 0

Көк мұнар кешкі тұрым тау етегі,
Жібек жел қырдың гүлін тербетеді,
Жайқалтып жапырағын жасыл тоғай,
Сыбырлап, күбірлейді, ән шертеді.

Толық

Жаңа қала

  • 0
  • 0

Ашылып алып аймағы,
Ақтарылған асыл кен,
Тақтасын кертіп сайдағы
Атырабын үңгіп ашып кең.

Толық

Арман емес

  • 0
  • 0

Алпысты алыс жас көріп,
Ойлаушы едім жетпестей,
Балғын дене, жас көрік,
Көрінуші едің кетпестей.

Толық

Қарап көріңіз