Өлең, жыр, ақындар

Бабалар қазған үңгірде

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1853
Келіп тұрмын қара үңгірге, ертегілер еліне.
Бір тылсым жел соқты үңгірден — айдаһардың демі ме
Онда неге лебімен мені өзіне тартпайды,
Батыр бабам күзеттіріп кетті ме әлде Періге!?
Ішке енуге сескенемін, қарай берем көз тырнап,
Демім шықпай қалғандай ма, ауыздағы сөз тұрмақ?
Саңылаудан енген ішке күн сәулесі екен ғой,
Шошып едім әлі тірі жатыр ма деп Жезтырнақ?!
Байыз таппай кейін қарай тартуын-ай жүректің,
Жоқ қой бізде бабалардың бойындағы дүр екпін.
Мен қанағат табар едім, батыр бабам ұстаған
Қылыш емес, табылса егер бір сынығы күректің...
Бағы Заман—қара үңгірдей құпиясы қатталған. —
Құпиямен тілдесуге тайсақтайды көп талғам.
Үңгірлерге үңілемін кітапхана — тауға кеп,
Делқұлылау тарихшыдай архивті ақтарған...
Біз ұқпайтын ғажап жатыр, азап жатыр бұл манда,
Ажал жатыр көрін қазып, келесі бір құрбанға!
...Көкірегімнің қуысынан бір тылсым жел соғады,
Тауларымның үңгірлері үңірейіп тұрғанда!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала кезер

  • 0
  • 0

Қасиетін жерімнің білсем деп ем,
Білсем деумен түн қатып бүрсеңдегем.
Үмітімнің маңдайы тасқа соқты,
Құлпын ашып тылсымның кірсем деген.

Толық

Ағаға жазған хаттардан

  • 0
  • 0

Қара Ертіс қара өлеңнің арнасындай,
Шыңғыстау — поэзия Парнасындай.
Пірлі Абай мөр ғып өзі басып кеткен —
Судағы Ай Пегасыңның таңбасындай.

Толық

Күзгі түн көріністері

  • 0
  • 0

Көтерілген қамырдай
Дөң — бұрын да ойшыл-ды.
Қаңқа-қаңқа адырды-ай —
Қасқыр тартқан қой сынды.

Толық

Қарап көріңіз