Өлең, жыр, ақындар

Жер

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1461
Жұмыр жер десе, Түнектің сібірлер таңы,
Жұмыр жер десе, Жүрек-тіл күбірлер тағы.
Ол болса мәңгі жолымен маңып барады,
Күні мен түні алмасқан, іңір мен таңы.
Ағып барады әлемде... шөкімдей көрік,
Осы жорығы мызғымас ниетіндей берік.
Барады кетіп қара Жер бетінен қайтпай,
Көп таяқ жеген зәңгінің бетіндей болып.
Өң бергісі кеп әлемге, дем бергісі кеп,
Көкірегінде көлдер кісінеп,
Біресе ол жақ, біресе бұл жағын тосып
Күнге қыздырады, жарадан емделгісі кеп...
Жер жайлы мен де бүгінде мұңданар ұл ем,
Бірақ мен қазір бойға өзге жыр-жарақ ілем:
Жердің бетінде қалт еткен Құбылыс болса,
Тұрады бағып Ұлы Әлем — Күн-жанарымен!
Қасірет жайлы бір кезде тозар мұндар ой,
Көтерер сансыз қалалар тозаң қырда бой.
...Жерде ешбір үлкен қылмыстар жол ала алмайды,
Себебі Ол Құдай-ғаламның көз алдында ғой!..
Қияннан қылаң береді жер Сүлдесі — егіз,
Сол Сүлде сепкен Ақ Нұрға толсын кесеңіз.
Таң — Шұғыла мен Кешкі Шапаққа шомылсын
Жерім- Көздері түзу Құдайдың болсын десеңіз!..

1980 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастықтың жазғы жұртында – 2

  • 0
  • 0

Ізіне қарап кей-кейде жасармай ма адам? —
Алматы барсам —
Арзу боп Алашұлына —
Жастық шағыма сатқындық жасардай болам,

Толық

Арбасу

  • 0
  • 0

Қылығыңмен қытықтап,
күлім қағып,
Алардай-ақ ақынның жынын қағып,
Өртемек боп жанымды,

Толық

Мінәжат

  • 0
  • 0

Түйе қомын бесік қылып өсіп едім ат жалында,
Маң даланың кәрлі қара тауларының шатқалында.
Ырылдадым бөлтіріктей талай қыстың қақпанында,
Қызыл аяқ қарды кештім Мешіндердің Ақпанында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар