Өлең, жыр, ақындар

Түнгі таным

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1186
Қараңғылық жарықты еппен сырды,
Құс жолы анау шаңытқан...
Неткен сыр бұл?! —
Жаңа ғана аспаннан бір ақбоз ат
Құйындатып,
Кісінеп өткен сынды.
Бұза алмайсың осынау келісімді,
Кеңейткендей боласың өрісіңді.
Жұлдыз қалған
Шашылып, әлгі ақбоздың
Шашыраған жан-жаққа тері сынды
Көз жіберіп бұл шеті, ол шетіне,
Айдалаға түнесең — Менше түне.
Жез үзеңгі-ай жатыр әудем жерде,
Түсіп қалған үзіліп жол шетіне...
Көктен — жерге жыр болып түскен есен,
Өңім екен барлығы, түс пе десем. —
Бұл ғажапты көрмес ем,
Жауырыныммен
Туған жерді бір рет иіскемесем!..

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таныстыру

  • 0
  • 0

Ерлігі аңызға - аян, ертекке — анық,
Өр халық — менің халқым — тентек халық.
Ұрынған пышағына дұшпаны көп,
Қысты, әні, құшағына да өртеп барып!

Толық

Құрбыға наза

  • 0
  • 0

Тамырыңды — арнаңды ылайлап ағып,
Миыңа жүр ме, жарығым, мың ой қамалып?
Жаныңның маған дегенде тазалығына
Былай да нанып келемін,

Толық

Жоғал көзден, жаман елес

  • 0
  • 0

Жоғал көзден, жаман елес,
Тұрған өсек, төпеп кіл.
Менің дуам - шарап емес,
Шылап берген етеккір.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар