Өлең, жыр, ақындар

Түнгі таным

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1185
Қараңғылық жарықты еппен сырды,
Құс жолы анау шаңытқан...
Неткен сыр бұл?! —
Жаңа ғана аспаннан бір ақбоз ат
Құйындатып,
Кісінеп өткен сынды.
Бұза алмайсың осынау келісімді,
Кеңейткендей боласың өрісіңді.
Жұлдыз қалған
Шашылып, әлгі ақбоздың
Шашыраған жан-жаққа тері сынды
Көз жіберіп бұл шеті, ол шетіне,
Айдалаға түнесең — Менше түне.
Жез үзеңгі-ай жатыр әудем жерде,
Түсіп қалған үзіліп жол шетіне...
Көктен — жерге жыр болып түскен есен,
Өңім екен барлығы, түс пе десем. —
Бұл ғажапты көрмес ем,
Жауырыныммен
Туған жерді бір рет иіскемесем!..

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қадыр түнгі талпыну

  • 0
  • 0

Қыс кезіп жүр даланы күміс табан,
Тазарды әлем өкпесін түн ыстаған.
Тереземнің түтеді ақ түбітін,
Тентек аяз тісі өтпей жыны ұстаған.

Толық

Жайлауда – жазғы құтпанда

  • 0
  • 0

Жайлауда –
Жазғы құтпанда
Уызын ішем іңірдің.
Көкжиек толғап жұтқанда

Толық

Өлең жазуды үйрету сабағы

  • 0
  • 0

"...Марқа - сөзді ұйқасқа көгендеген,
Өзгеше бір әлем ғой өлең деген.
Өлең деген- құрылыс өз алдына,
Құрылысын өткізер көп әрлеген".

Толық

Қарап көріңіз