Өлең, жыр, ақындар

Түнгі таным

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1306
Қараңғылық жарықты еппен сырды,
Құс жолы анау шаңытқан...
Неткен сыр бұл?! —
Жаңа ғана аспаннан бір ақбоз ат
Құйындатып,
Кісінеп өткен сынды.
Бұза алмайсың осынау келісімді,
Кеңейткендей боласың өрісіңді.
Жұлдыз қалған
Шашылып, әлгі ақбоздың
Шашыраған жан-жаққа тері сынды
Көз жіберіп бұл шеті, ол шетіне,
Айдалаға түнесең — Менше түне.
Жез үзеңгі-ай жатыр әудем жерде,
Түсіп қалған үзіліп жол шетіне...
Көктен — жерге жыр болып түскен есен,
Өңім екен барлығы, түс пе десем. —
Бұл ғажапты көрмес ем,
Жауырыныммен
Туған жерді бір рет иіскемесем!..

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерте көктем, Қыстауда

  • 0
  • 0

Жусан бүрін жарыпты — тышқанқұлақ,
Әзір келе қойған жоқ құстар, бірақ.
Гуілдейді салқын жел әлсін-әлсін,
Әлдеғайда жатқандай мыстан жылап.

Толық

Күзгі бақ

  • 0
  • 0

Келіп ем күзгі баққа мен,
Нуларымды іздеп шулаған.
Оқымақ болып жатқа өлең —
Шумағымды іздеп тумаған.

Толық

Көкшетау – күз

  • 0
  • 0

Көкшетау - кейде қарлы, кейде қарсыз,
Сексен қол мұз ерінді сөйледі әлсіз.
Тұнжырап көшеде отыр Ақан Сері,
Жәутеңдеп көп қарадым бейнеге әнсіз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар