Өлең, жыр, ақындар

Қыстауда

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1305
Маңайдың бәрі ақ түтек.
Дала. Қой ауыл. —
Малшының жайы басыма салады ой ауыр.
Қайшылық көрем әлемнен — қойшы күтпеген:
Жағып тұр жерге әппақ қар — қара бояуын.
Итарқа үйдің маңайы жұпыны неткен! —
Арық-тұрақтар арса-арса ыпыны кеткен.
Шопан үйінің ұшпады түтіні көптен,
Жүргізгелі қыс кәрі үкімін өктем.
"Жандық емес, жәндік қой, үйінді басқыр!" —
Мылтықсыз шопан көзінде күйінді жас тұр.
Үкімін қыстың орындап, әлгінде ғана
Заялап малын кетіпті үйірлі қасқыр.
Марғасқа тазы жоғалып төтеп беред дер,
Ақ тауық түгіл, тығылған кетекке кептер.
Бірегей өлді,
Қайтеді дүрегей енді,
Қораға қашқан қаңсылап көпек төбеттер.
Дәлудің қамын пенде жоқ ақырапта ойлар. —
Аязбен бірге миымды шатынатты ойлар.
Қозысын қарға шоқуда, шуын шұбатып
Маңырасады жем сұрап ақымақ қойлар ...

"Малшының ісі кейде өстіп қырын басады" —
Мұңын шаққан шопан дос сырын да ашады.
... Қасқыр тартып өлтірген қойға таласып,
Қорадан шыққан төбеттер ырылдасады ...
Мейірсіз қыстың кеспірін көресің де бір,
Қайырсыз тұстың ойлайсың елесін не бір.
Қайғының "Қара қағазы" — қарға мен құзғын
Қой баққан елдің әлі де төбесінде жүр ...

1988 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фольклорлық практика

  • 0
  • 0

Тост айтып жастық тойында,
Көзімде балқып күндер шат,
Есімде, Сырдың бойында,
"Фольклор жинап" жүрген шақ.

Толық

Сырттан иттің жыры

  • 0
  • 0

Мен деген Сырттан — итпін кәдімгі,
Атымда әуез жоқ онша.
Құйқа құсатып үйттім жанымды,
Қотаннан бір қой жоғалса.

Толық

Отман - тау

  • 0
  • 0

Отман Тау! Мен қайтейін биігіңді,
Иіріп бір жағыңа Иіріңді.
Жиырып бір жағыңа бүйі құмды,
Кей кезде тас төбеңнен ай туғанда,

Толық

Қарап көріңіз