Өлең, жыр, ақындар

Бұлт – шайыр

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1120
(этюд)

Бұлт бір шайыр — сақал - шашы киіздей,
Жер - дәптерге үңіледі ол жиі үзбей.
Жарты ай анау,
Сол шайырдың қолында
дір - дір еткен шарап толы мүйіз ғой ...
Алабұртып,
Сәл масайып тұр ғалам,
Бір құпия сыр айтардай түн маған.
Нұр - шараппен
Тамып кеткен мүйізден
Шыладым мен таңдайымды құрғаған.
Табиғаттың тылсым Әнін тыңдадым,
Ұрладым мен Ұлы Әуеннің ырғағын:
Бұлт - шайырдың қанып алып шарапқа,
Күркіреп кеп оқитұғын жырларын ...

1988 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерте көктем, Қыстауда

  • 0
  • 0

Жусан бүрін жарыпты — тышқанқұлақ,
Әзір келе қойған жоқ құстар, бірақ.
Гуілдейді салқын жел әлсін-әлсін,
Әлдеғайда жатқандай мыстан жылап.

Толық

Қара ағаш

  • 0
  • 0

Мынау — бала шағым өткен тау еді,
Тау әуені қылды тағы шала мас.
Жан сырласым тірі екен ғой! — әуелі
Қара ағашқа сәлем бермеу жарамас.

Толық

Жылылық Отаны

  • 0
  • 0

Менің кеудем — жылылықтың Отаны,
Түнсіз таңдар алма-кезек атады.
Алатаудың мәңгі ерімес мұз-қары
Жүрегімде еріп кетіп жатады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар