Өлең, жыр, ақындар

Жартас пен теңіз

  • 18.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1467
Жел тірілсе - теңізің де тентек қой,
Тұлан ашу тыншытпай ма өртеп бой?
Тауға шауып,
Толқындарын жентектей,
Былш-былш ұрып жатырса да бетіне,
Кәрі жартас жымияды селт етпей.
Жымияды ...
Одан сайын көк теңіз,
Өкіреді.
Ашуында жоқ негіз.
Долы ызадан күн батарда қан сиіп,
Жібереді, теңіз көзі Отқа егіз.
Өкпесі бар кітап дерсің тысына,
Сатырлайды парақтарын ұшыра.
Ал Жартаста түк кінә жоқ,
Теңіздің,
Пана болып тұр демесең құсына.
Кейде ызадан толқын біткен от алып,
Жүгіреді,
Жығылады не талып.
Жынданып кеп жармасады Жартасқа,
Түбірімен тастамақ боп қопарып.
Толқындардың тасқа шауып қаһары,
Жағалауда тәмәмдалмақ сапары.
Бәрінен де - Ұлы Теңіз алдында,
Құрақ ұшпай жымиғаны батады.
Жартас, бейне, тарпаң теңіз қазығы,
Бар сынды бір ішке бүккен әзілі.
Кеше тағы көріп едім, езуде
Сәл тереңдей түсіпті тек әжімі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұншығу - 1983

  • 0
  • 0

— Ей-й! һей - һей - һей!..
Жан даусыма бұл әлем
Оянбай ма?
Сап-сап басып сезімді — ой алдай ма?

Толық

Қысқы қамығу

  • 0
  • 0

Жел жылап, үріп құрғақ қар,
Аяздың тісі шықырлап —
Кілең бір зәрлі ырғақтар
Барады менің құтымды ап.

Толық

Жаңбыр сұрау

  • 0
  • 0

Безеу бет жел барымды қылды ысырап,
Қарайыншы көңілдің дүрбісін ап.
Су қыңсылап,
Қалыпты сай сансырап,

Толық

Қарап көріңіз