Өлең, жыр, ақындар

Сағым

  • 28.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1328
Шыжып тұрған шілденің,
Тапа-тал түс шағында.
Дала деген бір керім,
Бөленеді сағымға.
Ақ толқында тербеліп,
Барлық нәрсе билейді.
Және олардың жерге елі,
Аяқтары тимейді.
Тұлпар мініп қусаңда,
Шұбатылған шашағы,
Сүріндіріп жусанға,
Арбайды да қашады.
Қиялындай баланың,
Сағым – арман, ақ құсым.
Бұларды сен даланың,
Құдыреті деп түсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іштей сыр шертем мен...

  • 0
  • 0

Жүрекке өртенген,
Бір өпкен дару ма?
Іштей сыр шертем мен,
Қасымда аруға.

Толық

Шөл кемесі

  • 0
  • 0

Түйе, Түйе,
Иір мойын түйелер,
Сен ғылымсың бір арнаға жүйелер,
Ботаң өліп боз далада қайғы буған шағыңда,

Толық

Өмір сәні

  • 0
  • 0

Жаратылған толқындардан, ағыстан,
Қызғаныштан аласұрған, қағысқан.
Өмір-сарай сәулетіне сән берер,
Жүректер мен жүректер ғой табысқан.

Толық

Қарап көріңіз