Өлең, жыр, ақындар

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2017
(Жұмақшам Өтегенұлына)

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Мен саған бала болдым,
Көңiлiң маған деген далиған дала болды.
Бiрiнде мен өрiстен ауылға ат мiнiп келдiм,
Жылқышы болдың-ей, – деп қолыма құрық бердiң.
Бұл күнi оны ұмытып, қалайша жайғасамын,
Ерге өзi отырды, – деп сен шалқып той жасадың.
Ұшырдың өз ұяңнан жетiскен қыран қылып,
Сондықтан маңғаздана маңайға тұрам күлiп.
Жан аға!
Сен сыйладың,
Өзге адам бас иетiн,
Болса бiр қасиетiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досқа наз

  • 0
  • 0

Бала кезде бірге ойнадық талай біз,
Құпия емес, арман болған арай қыз.
Ал бүгінде бірімізге біріміз,
О, өмір-ай,

Толық

Гүл — сезім өрмелері

  • 0
  • 0

О, Махаббат!
Кім жазбады сен жайлы,
Сен жайлы сыр әрбір жүрек толғайды.
Біреуінде бақыт балы — тәттілік,

Толық

Армансың сен, Армансың

  • 0
  • 0

Қалған шақта кездесе,
Ұшқын атар көзіңде.
Ал мен болсам өзгеше,
Бөленемін сезімге.

Толық

Қарап көріңіз