Өлең, жыр, ақындар

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1755
(Жұмақшам Өтегенұлына)

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Мен саған бала болдым,
Көңiлiң маған деген далиған дала болды.
Бiрiнде мен өрiстен ауылға ат мiнiп келдiм,
Жылқышы болдың-ей, – деп қолыма құрық бердiң.
Бұл күнi оны ұмытып, қалайша жайғасамын,
Ерге өзi отырды, – деп сен шалқып той жасадың.
Ұшырдың өз ұяңнан жетiскен қыран қылып,
Сондықтан маңғаздана маңайға тұрам күлiп.
Жан аға!
Сен сыйладың,
Өзге адам бас иетiн,
Болса бiр қасиетiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Олар әлі күтеді

  • 0
  • 0

Онда өртеніп бататын күн алқызыл,
Талай жанға соғыс сөнбес салды ізін.
Әлі күтіп, әлі күтіп жүр ана,
Сол майданнан оралмаған жалғызын.

Толық

Әке күдігі

  • 0
  • 0

– Алғашқы махаббатың оянды ма?
– Оянды...
(Қызымның альбомынан)
Алай-дүлей боп кеткені ішімнің,

Толық

Тербетті де сезімнің күйі балғын

  • 0
  • 0

Тербетті де сезімнің күйі балғын,
Мен алғаш қыз ернінен сүйіп алдым.
Махаббат оты ма едің, жас жүректің,
Махаббат шыңы ма едің биік ардың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар