Өлең, жыр, ақындар

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2063
(Жұмақшам Өтегенұлына)

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Мен саған бала болдым,
Көңiлiң маған деген далиған дала болды.
Бiрiнде мен өрiстен ауылға ат мiнiп келдiм,
Жылқышы болдың-ей, – деп қолыма құрық бердiң.
Бұл күнi оны ұмытып, қалайша жайғасамын,
Ерге өзi отырды, – деп сен шалқып той жасадың.
Ұшырдың өз ұяңнан жетiскен қыран қылып,
Сондықтан маңғаздана маңайға тұрам күлiп.
Жан аға!
Сен сыйладың,
Өзге адам бас иетiн,
Болса бiр қасиетiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шопан монологы

  • 0
  • 0

Тақымымда ақ боз атым,
Ауызымда — өлеңім.
Жастан кеткем шоқ басатын,
Қой өргізіп келемін.

Толық

Күй сазы

  • 0
  • 0

Айтар болсам,
Жасырмай не асырмай,
Отыр әлі алған әсер басылмай.
Шертсе деймін өмір сырын бар аспап,

Толық

Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi

  • 0
  • 0

Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi,
Тағы бiр жыл есейтiп жасымызды.
Он жетiнiң өрiне шыққан кезде,
Қайырдық шалқасынан шашымызды.

Толық

Қарап көріңіз