Өлең, жыр, ақындар

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2086
(Жұмақшам Өтегенұлына)

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Мен саған бала болдым,
Көңiлiң маған деген далиған дала болды.
Бiрiнде мен өрiстен ауылға ат мiнiп келдiм,
Жылқышы болдың-ей, – деп қолыма құрық бердiң.
Бұл күнi оны ұмытып, қалайша жайғасамын,
Ерге өзi отырды, – деп сен шалқып той жасадың.
Ұшырдың өз ұяңнан жетiскен қыран қылып,
Сондықтан маңғаздана маңайға тұрам күлiп.
Жан аға!
Сен сыйладың,
Өзге адам бас иетiн,
Болса бiр қасиетiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракісі

  • 0
  • 0

Аты оның әйгiлi Қаракiсi,
Қаракiсi өзгеден дара кiсi.
Дара тұлға,
Дара мiнез,

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Салған менi ақжелкендi Арманға,
Туған жерге – Жем бойына барғанда.
Түстi есiме бiр елесi бал күннiң,
О, несi екен,

Толық

Қыз ұзату

  • 0
  • 0

Қырдың қызыл қызғалдағы тәрізді,
Құлпырса қыз арайланар таң ізгі.
Бойжеткен соң қыздың жолы жіңішке,
Ауыл – аймақ аңдып жүрер әр ізді.

Толық

Қарап көріңіз