Өлең, жыр, ақындар

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1947
(Жұмақшам Өтегенұлына)

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Мен саған бала болдым,
Көңiлiң маған деген далиған дала болды.
Бiрiнде мен өрiстен ауылға ат мiнiп келдiм,
Жылқышы болдың-ей, – деп қолыма құрық бердiң.
Бұл күнi оны ұмытып, қалайша жайғасамын,
Ерге өзi отырды, – деп сен шалқып той жасадың.
Ұшырдың өз ұяңнан жетiскен қыран қылып,
Сондықтан маңғаздана маңайға тұрам күлiп.
Жан аға!
Сен сыйладың,
Өзге адам бас иетiн,
Болса бiр қасиетiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңғыстаудың ойында

  • 0
  • 0

Маңғыстаудың ойында
Бар – Оғыланды,
Ару Жемнің бойында
Бар – Ақмешіт...

Толық

Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi

  • 0
  • 0

Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi,
Тағы бiр жыл есейтiп жасымызды.
Он жетiнiң өрiне шыққан кезде,
Қайырдық шалқасынан шашымызды.

Толық

Уақыт босқа ақпайды

  • 0
  • 0

Ырғалады, качалка ырғалады,
Ырғалады, бір нәзік сыр қалады.
Жер астында жасырын тұнған мұнай,
Жүрегімнің жасырын тұнған әні.

Толық

Қарап көріңіз