Өлең, жыр, ақындар

Ай

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1849
Тынық түнде төбеңде
Төгіп тұрар ай нұрын.
Тұнық көлдің төменде
Тербетеді айдынын.
Ай сәулесін ақ күміс
Айналаға төгеді.
Манаураған бақ тыныш,
Тау да ұйқыға енеді.
Нұрландырып бетіңді
Ай сәулесін шашқанда,
Прожектор секілді
Жанып тұрған аспанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нан мен балалар

  • 0
  • 0

Балалар мұрнын шүйіріп,
Қарамай нанға шулады.
Тас жұтқан жақсы түйіліп,
Деп олар текке тулады.

Толық

Мұрттың мәні

  • 0
  • 0

Сәндемек боп сырт бойды,
Мәкең бірде мұрт қонды.
Күрт жымия қарасып,
Түкпірдегі түртті ойды.

Толық

Ашты да қашты

  • 0
  • 0

Қу істетіп басты,
Бір банкті ашты,
Айла-амалға басты:
Жүз есе деп өсімі,

Толық

Қарап көріңіз