Өлең, жыр, ақындар

Ай

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1790
Тынық түнде төбеңде
Төгіп тұрар ай нұрын.
Тұнық көлдің төменде
Тербетеді айдынын.
Ай сәулесін ақ күміс
Айналаға төгеді.
Манаураған бақ тыныш,
Тау да ұйқыға енеді.
Нұрландырып бетіңді
Ай сәулесін шашқанда,
Прожектор секілді
Жанып тұрған аспанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ақынды бір ақын

  • 0
  • 0

Бір ақынды бір ақын
Қайталаса – өлгені.
Өлмес өмір мұратын
Өз қолымен көмгені.

Толық

Қойдым

  • 0
  • 0

– Өйткені, арақ өлген ғой,
Өлетін кезге келген ғой.
– Табылмаса да тамағың,
Толып тұр емес пе арағың?

Толық

Менің елім

  • 0
  • 0

Тауларда не көп?
Бұлақ көп,
Бақ көп!
Бауларда не көп?

Толық

Қарап көріңіз