Өлең, жыр, ақындар

Жасай бер, ана

  • 28.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1788
Әнін жазған Жеңіс Сейдоллаұлы

Айналайын аяулы асыл ана,
Ақ шағала күмістей шашың, ана.
Самғай ұшып кетсем де қияндарға,
Саған деген сағыныш басыла ма?
Сен болмасаң, аяулы асыл ана,
Шуағым боп күн нұры шашыла ма?
Ақ сүтіңмен аялап нәр бермесең,
Күй сандығым күмбірлеп ашыла ма?

Қайырмасы:
Ана, аяулы жаным, ана,
Арайлы таңым, ана,
Жасай бер мәңгі.
Ана, көңілдің гүлісің сен,
Өмірлік ырысым, ана,
Тіршілік тынысым, ана,
Арнадым өзіңе ғана осынау әнді.

Асыл анам, жанымда жүре берші,
Жаз күніндей жайраңдап күле берші.
Аппақ қардай кіршіксіз көңіліңмен
Жүрегіме жылу боп кіре берші.
Балаң болып ер жетіп, марқайсам да,
Жасай берші, жан ана, қартайсаң да.
Мәңгі көктем – өмірдің өзегісің,
Мейірімің – көл-көсір, дарқан дала.

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Серік

  • 0
  • 0

Жаздан кейін Серікті
Кімдер қайдан көріпті?
Жайлаудан ол қалаға
Қап-қара боп келіпті.

Толық

Ақынның кейбір кездері

  • 0
  • 0

Гүлдің де кезеңі бар ашылатын,
Көзіңе оттай ыстық басылатын.
Сол шақта қолтықтасып қыз бен жігіт,
Жетуге қыр басына асығатын.

Толық

Тәңір сыйы

  • 0
  • 0

Жан сырымды өзіңе
Жайып салып есілем.
Қарақаттай көзіңе
Көрген сайын тесілем.

Толық

Қарап көріңіз