Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 02.08.2019
  • 0
  • 0
  • 964
Тарылып тұтқиылдан бұл тынысым,
Жүрегім, жиіледі бұлқынысың.
Төңірек түнереді неге сонша?
Күн көріп келдім бе әлде құлұын үшін?
Алдым ба аларымды аз тірліктен?
Бір нәрсе бере алдым ба жұртым үшін?
Төсіңде сауық құрып сайраңдаған,
Қимасым, қасиеттім, қайран далам.
Бар сыйын табиғаттың үйіп-төгіп,
Анамдай кең құшағын жайған маған.
Құмыңда тайлағың боп тайраңдағам,
Қырыңда гүлің болып жайраңдағам.
Қылыштай қырықымда қылшылдаған,
Қалайша бұл пәниден қыршын қалам?
Жүрегім, демеші сен, тыншыңды алам,
Кезімде күшті сарқып құлшынбаған.
Ақтарып керемет күй тылсым ғалам,
Қолымда жорғаласын сыршыл қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәлем хат

  • 0
  • 0

Оқитын алыс қалада
Жолдап ем сәлем ағама,
Әкел деп маған бір шана.
Кешікті ағам, келмеді,

Толық

Көкорай көктем

  • 0
  • 0

Гүлденді далам,
Түрленді қалам,
Жауқазын жапты жер төсін.
Шығайық қырға,

Толық

Күміс кірпік

  • 0
  • 0

Күмістен кірпігің,
Қыс көркі, – өткен күн.
Өңің тұр құлпырып –
Белгісі көктемнің.

Толық

Қарап көріңіз