Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 02.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1222
Тарылып тұтқиылдан бұл тынысым,
Жүрегім, жиіледі бұлқынысың.
Төңірек түнереді неге сонша?
Күн көріп келдім бе әлде құлұын үшін?
Алдым ба аларымды аз тірліктен?
Бір нәрсе бере алдым ба жұртым үшін?
Төсіңде сауық құрып сайраңдаған,
Қимасым, қасиеттім, қайран далам.
Бар сыйын табиғаттың үйіп-төгіп,
Анамдай кең құшағын жайған маған.
Құмыңда тайлағың боп тайраңдағам,
Қырыңда гүлің болып жайраңдағам.
Қылыштай қырықымда қылшылдаған,
Қалайша бұл пәниден қыршын қалам?
Жүрегім, демеші сен, тыншыңды алам,
Кезімде күшті сарқып құлшынбаған.
Ақтарып керемет күй тылсым ғалам,
Қолымда жорғаласын сыршыл қалам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балдыздар – бал қыздар

  • 0
  • 0

Қай ауылға барсан да, кай өлкеге,
Жолығасың жайдары жан еркеге.
Балдызың боп шыққанда сол сұлулар,
Кезегіңді бересің ән еркеге.

Толық

Бір Алла

  • 0
  • 0

Адамға жанды беретін де,
Жанды алатын да бір Алла.
Таңды атыратын да,
Күнді батыратын да бір Алла.

Толық

Мен сені көрген күннен сүйіп келем

  • 0
  • 0

Мен сені көрген күннен сүйіп келем,
Басымды бал денеңе иіп келем.
Қашықтап кеткен сайын қаншалықты,
Мәртебең соншалықты биіктеген.

Толық

Қарап көріңіз