Өлең, жыр, ақындар

Ақ пейіл аңқылдаған адамдар-ай

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1808
Ақ пейіл аңқылдаған адамдар-ай,
Бір табан жақындаңдар маған қарай.
Ұғыңдар пенделіктің салқыны деп,
Өткізсем ойсыз күндер алаңдамай.
Өмірде бар қызығым өздеріңмен,
Сендерсіз бақытымды табам қалай?
Жанары арулардың нұр жанғанда,
Тек қарап тұра алмаймын бұл жалғанда.
Қалайша елтімейін жұпар жұтып,
Қызғалдақ қыр төсінде гүл жарғанда.
Өкінсем өкінемін кей құрбыма,
Қызықтан осыншама құр қалғанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достар-ай

  • 0
  • 0

Достар-ай, думанды бала күнгі,
Бір-бірін бағалаған.
Түріп ап етек-жең, балағыңды,
Гүл бағын аралаған.

Толық

Менің сезімім

  • 0
  • 0

Сезім деген нәзік қой,
Дәптеріңе жазып қой.
Сергітуге ойымды,
Қырға шығам жазып бой.

Толық

Атжалман

  • 0
  • 0

«Жұт жеті ағайынды» дегенді
Түсініп қалды ел енді.
Айлығың арағыңа жетпей,
Не тамағыңнан өтпей,

Толық

Қарап көріңіз