Өлең, жыр, ақындар

Отырмын гүлді алаңда

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1226
Ысырып бұлтты аулаққа,
Күлімдеп көкте күн тұрды.
Күркіреп өзен тау жақта,
Бау-бақша қайта құлпырды.
Сағына жүріп өмірдің
Күтіп ем жарқын көктемін.
Махаббат-жастық лебінің
Білмей де қаппын өпкенін.
Қарағай, шырша төңірек,
Отырмын гүлді алаңда.
Көңілім шалқып кеңірек,
Қараймын әрбір адамға.
Қолымда күткен жар хаты –
Көкорай көктем басталды.
Құлпыра түсті Алматы,
Аялап тауы асқарлы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тараз

  • 0
  • 1

Кернейдің үні үзіліп,
Керуен көшкен тізіліп.
Сыңғыр да сыңғыр шолпысы,
Сұлулар күлген сызылып.

Толық

Көне күмбез түбінде

  • 0
  • 0

Көлі бар Қамқалының* мөлдіреген,
Құрағы жағасында желбіреген.
Иса ақын жырлап кеткен ертеректе,
Тарихы Құралайдың мол бір өлең.

Толық

Өлеңде атыңды атап жазбасын

  • 0
  • 0

Өлеңде атыңды атап жазбасын,
Айтасың анда-санда аз ғана сын:
«Жатады өзге ақындар өліп-талып,
Сен неге салқынсың?» – деп назданасың.

Толық

Қарап көріңіз