Өлең, жыр, ақындар

Үй иесі мен тышқандар

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 866
Ұры шығып үйіңнен,
Кім екенін білмесең,
Күдік артқан күйіңмен,
Көрінгенге жала дауып жүрме сен.
Ұры оңалмас оныңа,
Болмас және ақылды.
Қызметіңнен айырлып тек татымды,
Үлкен бәле душар болар жолыңа..
* * *
Мырза қазып қамбасын,
Жейтін біраз салды асын.
Дер кезінде ұстасын деп тышқанды,
Мысықтардан күзет қойып, күш салды.
Мырзамыздың көңлі тоқ,
Күзет мықты, үн естілмес тыз еткен.
Бәрі жақсы, күдіктенер жөні жоқ,
Ұры шықты күзеттен.
Мысықтар да кей күзетші секілді
Арамдары бар емес пе не түрлі.
Мырза сонда тек ұрысын жазалап,
Сақтап қалу орнына жүргендерін таза, ақ,
Бар Мысықты қырмақ болды тазалап.
Бұл үкімді естіген соң Мысықтар,
Ақ, қарасы пысып бар,
Безіп кетті мәңгіріп,
Қожайынды қалдырып.
Тышқандардың күткені де осы еді,
Қамбаға олар ауысты.
Екі-үш апта-ақ есебі,
Бар асты жеп тауысты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ит пен ат

  • 0
  • 0

Жүретұғын Шаруаның үйінде
Ит Атпенен сөйлесті тар пейілмен:
«Міне, – деді ол, – қожамыз зор күйінде,
Маған қарап, қуса еді ғой сені үйден.

Толық

Асығамын өзіңе

  • 0
  • 0

Кейде алыстап кеткенімде,
Сағынасың, сәулешім.
Тағат таппай текке мүлде,
Қамығасың, сәулешім.

Толық

Тамада

  • 0
  • 0

Қазақ қойсыз болмайды,
Қойсыз болса да, тойсыз болмайды.
Шілдехана, сүндет той,
Мектепке бару міндет той,

Толық

Қарап көріңіз