Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр мен тышқан

  • 09.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1300
Дүрліктіріп отарды,
Қасқыр қойды бір түкпірге апарды.
Қонаққа емес, белгілі:
Қой терісін сыпырды да қомағай,
Жей бастады оны оңай,
Сүйектерін сықырлатып сол күйі.
Қанша мешкей болса да, тауса алмады барлығын,
Жатып қалды кешке сақтап қалдығын;
Түскі асқа тойған еді тершігіп.
Жақын жүрген көршісі –
Тышқанды исі қызықтырып тәтті еттің,
Шөп-шаламды тасалап кеп кірді де,
Еттің шағын бір бөлегін ілді де,
Ініне тез ап кетті.
Зор іс санап құны бір,
Әккі қасқыр алаңдап,
Шу көтеріп табанда,
Айқай салды: «Қараңдар!
Ұстаңдар ұрыны,
Тонады, құрыдым!»
Қаланың да осындай көрген едім қылығын:
Климыч соттың ұры ұрлап сағатын:
«Қарауыл!» – деп ұрыға айқай салатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмарпаздың тағдыры

  • 0
  • 0

Көрдім кеше карташы бір досымды;
Қарап қалдым тұрмысына тамсана,
Пайда тапқан қаншама?
Маған барлық шынын айтып шешілді:

Толық

Қарға мен сауысқан

  • 0
  • 0

Сауысқан мен Қарға
Қонды кеп талға.
Түрлері жоқ әсем,
Үндері пәсең.

Толық

Сайлау алдындағы сауал

  • 0
  • 0

Батыр ұлдар ерлігімен ерлейді,
Туған жер деп, тебіреніп, терлейді.
Күні-түні ел тағдыры толғантып,
Намыс туын өзгелерге бермейді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар