Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр мен тышқан

  • 09.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1201
Дүрліктіріп отарды,
Қасқыр қойды бір түкпірге апарды.
Қонаққа емес, белгілі:
Қой терісін сыпырды да қомағай,
Жей бастады оны оңай,
Сүйектерін сықырлатып сол күйі.
Қанша мешкей болса да, тауса алмады барлығын,
Жатып қалды кешке сақтап қалдығын;
Түскі асқа тойған еді тершігіп.
Жақын жүрген көршісі –
Тышқанды исі қызықтырып тәтті еттің,
Шөп-шаламды тасалап кеп кірді де,
Еттің шағын бір бөлегін ілді де,
Ініне тез ап кетті.
Зор іс санап құны бір,
Әккі қасқыр алаңдап,
Шу көтеріп табанда,
Айқай салды: «Қараңдар!
Ұстаңдар ұрыны,
Тонады, құрыдым!»
Қаланың да осындай көрген едім қылығын:
Климыч соттың ұры ұрлап сағатын:
«Қарауыл!» – деп ұрыға айқай салатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз сағынышы

  • 0
  • 0

Әке, мені наздана көркем еттің,
Әке, мені аз ғана еркелеттің.
Сағым қуған сапарға аттандың ба?
Неге сонша біздерден ерте кеттің?

Толық

Неге?

  • 0
  • 0

Неге, неге, неге?
Жаймашуақ жайдақпыз?
Жалтыр мұздай тайғақпыз?
Турасына келе,

Толық

Алтын таң

  • 0
  • 0

Алтын таң арайлап атқанда,
Ұйқыдан әлем оянған.
Шуақты шапағын шашқанда,
Нұрына дала боянған,

Толық

Қарап көріңіз