Өлең, жыр, ақындар

Мұрттың мәні

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1701
Сәндемек боп сырт бойды,
Мәкең бірде мұрт қонды.
Күрт жымия қарасып,
Түкпірдегі түртті ойды.
Бірі әзілді бастайды,
Екіншісі қоштайды:
– Ішкен күні бұл Мәкең
Қайта қырып тастайды.
Бірі созып ыржаңын,
Қоздырады қылжаңын:
– Түгел қырып тастамай,
Қалдыра тұр бір жағын.
Дейді бірі:
– Қарағым,
Мұртқа жөндеп қарағын.
Қытықтайды қыздарды,
Иіскегенде тамағын.
Дейді бірі әрі асып:
– Қатып тұр мұрт жарасып.
Болды-ау енді өлетін,
Келіншектер таласып...
Тыңдап алып бәрісін,
Айтты Мәкең мәнісін:
– Ағайындар, мұртты мен
Қойғаным жоқ сән үшін.
Мұрынымның шамалы
Бар емес пе самалы.
Мұрт арқылы танауға
Жел тигізбеу амалы.
Сөйтіп, Мәкең сытылды,
Қылжақтардан құтылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен және сен

  • 0
  • 0

Мен сені көрген сәттен сүйіп едім,
Отыңа көбелек боп күйіп едім.
Сен маған аса ғажап ару болып,
Басымды біржолата иіп едім.

Толық

Самайға сәуле түсіп күміс қырау

  • 0
  • 0

Самайға сәуле түсіп күміс қырау,
Жетпістің жотасында тұрыс мынау.
Қалдырып балалық пен шалалықты,
Көз салып өткен күнге, құрыстым-ау.

Толық

Сағат

  • 0
  • 0

Құрбым сағат ұсынды:
«Тексерші, – деп, – тоқтады».
Сыннан өту бұ сынды
Маған оңай соқпады.

Толық

Қарап көріңіз