Өлең, жыр, ақындар

Көкектің келбеті

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1144
Көкек Қарлығашқа келіп,
Жылы сәлем беріп,
Былай деді:
– Мейірлі,
Әрбір іске бейімді
Жаратқан ғой Құдай сені.
Адамды паналайсың,
Пейілін бағалайсың.
Қашан да сия аласың,
Үйіне ұя саласың.
Балапандап өркейесің,
Жыл сайын көркейесің.
Ал, менің түріме қара,
Күн емес күніме қара.
Кезкелген жерді шарлаймын,
Нені таңдаймын?
Іліккенін бойыма іле берем,
Сөйтіп жүре берем.
Сұрап алған сыйлығым –
Тотыдан құйрығым.
Айрықша айбарым –
Әтештен айдарым.
Сәл ғана қоңқайған
Тұмсығым Торғайдан.
Иыққа кептелген
Мойыным Кептерден.
Қарыштай алмаған
Қанатым Қарғадан.
Құйтырқы көздерім –
Көздері өзгенің.
Үкіден үнім де,
Құзғыннан жүнім де.
Тамағым бөлекше –
Сасыған өлексе.
Қарлығаш үн қатты:
– Түсіндім, қымбаттым.
Жұмыртқа табасың ба?
Балапан бағасың ба?
– Тапсам да жұмыртқа,
Өзім оны баспаймын.
Көмескі ымыртта
Басқа ұяға тастаймын.
– Сонда, қолыңнан келетін
Бағалар іс бар ма?
Өсіп-өнетін,
Ұқсап өзге құстарға?
– Өкпемді өшіріп,
Балапан өсіріп,
Несіне шатыламын?
Қарасаң сен ғой,
Аспан асты кең ғой.
Аралап атырабын,
Өз атымды шақырамын.
Қарлығаш деді:
– Ақымағым,
Қарап тұрсам тәніңе,
Өзгенікі бәрі де,
Ең аржағы әнің де.
Берер едім баспана,
Бірақ, сендей қасқаға
Болмас оның мәні де.
Ұяң да жоқ, панаң да,
Балапаның – балаң да
Бірге жүрген қасыңда.
Қаңғалақтап жүргенде,
Әлдеқандай бір жерде
Түсіп қалар басың да.
* * *
Ұшып-қонып секектер
Аз емес қой Көкектер.
Иә, бірақ, оларды
Кім санатқа есептер?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлыным

  • 0
  • 0

Жазда болдым жайлауда,
Уақыт жоқ ойнауға.
Көмектестім апама,
Көмектестім атама.

Толық

Шешілмеген жұмбақ

  • 0
  • 0

Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр!

Толық

Менің анықтамам

  • 0
  • 0

Кісінің аттамаған ала жібін,
Момақан Ұлы жүздң баласымын.
Тарайтын төрт арысты Ошақтыдан
Тасжүрек – Сейіт ата саласымын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар