Өлең, жыр, ақындар

Дабыл

  • 27.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1406
Емес тіпті жағымды үн,
Керегі не дабылдың?
Мазаны алып мезгілсіз,
Шырқын бұзар дамылдың.
Ұры қайдан табылды?
Бір пысықай қағынды.
Меншік машинасына
Орнатыпты дабылды.
Біреу жанап өтсе де,
Күшік жалап кетсе де,
Дабыл ойбай салады
Таңертең де, кешке де.
Қызық көріп бала да,
Қызық көріп шаға да,
Тиіседі әдейі
Машинаға қадала.
Дүрліктіріп даланы,
Дабыл ойбай салады.
Мұндай кезде иесі
Қайтіп тыным табады?
Шеке тамыры тырысып,
Көрінгенмен ұрысып,
Шаң-шұң шығып жатқаны,
Күндіз, яки түн іші.
Көршілер де күйінді,
Пысықайға шүйілді:
«Ұры тұтсаң қоңсыны,
Көшіріп кет үйіңді».
Тығырықтан бұ түрлі
Ойға келіп ұтымды:
Машиасын пысықай
Сатып барып құтылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің де күнім туады

  • 0
  • 0

Күнім де менің туады,
Төгілер шапақ шуағы.
Түсінбей мені жүргендер
Құшағын ашап тұрады.

Толық

Апеллес пен қодық

  • 0
  • 0

Өзін-өзі сүйер болса кім қатты,
Өзгелерге күлкі болар тым қатты:
Ол көбіне мақтанады зорлыға,
Ұялудың орнына.

Толық

Руымды сұрама

  • 0
  • 0

Қаламасаң қырқысып құруымды,
Сұрамашы, бауырым, руымды.
Бәріміз де бір ата баласымыз,
Қоя тұршы «туыс» деп бұруыңды.

Толық

Қарап көріңіз