Өлең, жыр, ақындар

Қаламқан Жұбанған ұлын шешесінің жоқтауы

  • 30.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3182
Ескіден сөзді бастайын,
Асығыс айтып саспайын.
Төредей болған қарағым-ай!
Аузымнан қайтып тастайын.
Ертістің сойы салқын-ды.
Жан еді қалқам тартымды.
Жыламай қайтып тұрайын,
Жоғалттым жерге алтынды.
Биссимилла сөздің басы екен,
Пайғамбар құдай досы екен.
Ақ төбедей ақ орда,
Қаңырап қалған осы екен.
Алтын едім, жез болдым,
Асыл едім, бөз болдым.
Құдіреті күшті Жасаған
Қазаға бұндай кез болдым.
Өркеші болған түйенің,
Емшегі болған биенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайран да, халқым, жерім-ай

  • 0
  • 0

Айналайын, қарағым, кекілдім-ай,
Балапаны аққудың секілдім-ай.
Ай, қайран да, халқым, жерім-ай,
Қолда барда алтынның қадірі жоқ,

Толық

Айна-ау

  • 0
  • 0

Ахауға мен саламын он екі алуан,
Сөзінде бұрынғының-ау, болмас жалған-ай.
Жағалап өзен бойын келе жатсам,
Айнашқа-ай, салып келеді-ау, бір-екі-ай, адам-ай.

Толық

Жас өтті

  • 0
  • 0

Он бесте тартып міндім аттың жалын-ау,
Сол кезде айтқан сөзім от пен жалын-ай.
Бүркіттей тасқа түскен талап етіп-ай,
Сонымен біраз жүрдім ұзын сарын-ай.

Толық

Қарап көріңіз