Өлең, жыр, ақындар

Қаламқан Жұбанған ұлын шешесінің жоқтауы

  • 30.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3223
Ескіден сөзді бастайын,
Асығыс айтып саспайын.
Төредей болған қарағым-ай!
Аузымнан қайтып тастайын.
Ертістің сойы салқын-ды.
Жан еді қалқам тартымды.
Жыламай қайтып тұрайын,
Жоғалттым жерге алтынды.
Биссимилла сөздің басы екен,
Пайғамбар құдай досы екен.
Ақ төбедей ақ орда,
Қаңырап қалған осы екен.
Алтын едім, жез болдым,
Асыл едім, бөз болдым.
Құдіреті күшті Жасаған
Қазаға бұндай кез болдым.
Өркеші болған түйенің,
Емшегі болған биенің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ көйлек

  • 0
  • 0

Ақ көйлек жыртылмайды, ей, кең болған соң,
Ойнайды екі жақсы, ей, ақ көйлек көңіл жай,
тең болған соң, айдой-әу.
Бұл жерге келмес едім, ей, келіп тұрмын,

Толық

Ахау, гигай

  • 0
  • 0

Ал, қалқам, маңдайыңнан нұрлы жүзің, ай-ау,
Аямай ажарлы боп туған өзің, ахау-гигай, туған өзің-ай.
Сүйегің райхан гүлден жаратылған, ай-ау,
Бұлбұлдай тұрған сайрап айтқан сөзің,

Толық

Баланы жоқтау

  • 0
  • 0

Айрылдым қайран құлыным,
Қолқа жүрек жұлыным.
Кеше ғана жүр едің,
Секеңдеген тиыным.

Толық

Қарап көріңіз