Өлең, жыр, ақындар

Бұзылған үй

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Құпиясын, қазынасын көп күннiң,
Кеш те болса сезiнгiм кеп, кеп бiлгiм,
Бұзылған үй,
бүгiн сенiң орныңа,
Мен есейген жiгiт болып кеп тұрмын.
Он-он бес жыл өте шықты арада,
Уақыт деген жұлдыздайын ағады, ә.
Ұя едiң iшiң толы балаға,
Қорғандары – жан әке мен жан ана.
Таң қалысып көрмегенге, көргенге,
Ойнайтынбыз сенiң кең-кең бөлмеңде.
Өлеусiреп өткен күннiң елесi,
Өксiк болып сөнiп жатыр кеудемде.
Бақытты едiк сол шақтарда бiз қандай!
Тұрғанын-ай содан жалқы iз қалмай...
Қатал жандар менiң сәби күнiмнiң,
Ең сәулеттi ақ сарайын бұзғандай.
Тiрлiк кештiк таласа да тармаса,
Жоққа жол сап, назар қоймай барға аса.
Орныңды да бүгiн сенiң таппас па ем,
Әкем құйған iргетасың қалмаса.
Жүрегiмдi мұң кернедi бiр ауыр,
Баяғыны аңсау шығар, сiрә, бұл.
Мүлде ұмытып бiздiң ғажап күндердi,
Тiршiлiгiн жалғап жатыр бұл ауыл.
Бұзылған үй...
сен биiк ең, еңселi ең,
Құр топырақ боп жатырсың белшеден.
Сол шақтағы өзiмдi де көре алмай,
Тағы алыстап кетiп барам мен сенен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

– Кездестiм, – дедiм, – көктеммен

  • 0
  • 0

– Кездестiм, – дедiм, – көктеммен,
– Шақ осы, – дедiм, – таңғы уыз...
Алыстап менен кеткенмен,
Өлеңiм болып қалдыңыз.

Толық

Аршаның иiсi, аршаның

  • 0
  • 0

Аршаның иiсi, аршаның,
Шөлiркей жұттым, тамсадым.
Ұмыттырдың да жiбердiң,
Күнiмнiң әуре-сарсаңын.

Толық

Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын

  • 0
  • 0

Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын,
Шошаңдатам найзасын кір намыстың.
Қою шаңға белшемнен батып тұрып,
Шыңға да ұшқым келеді, шыңға да ұшқым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар