Өлең, жыр, ақындар

Маман-Тұрысбек

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 879
Жетісуда бай өткен Маман деген,
Мектеп ашқан, алысып наданменен.
Байлық деген – білгенге қолдың кірі,
Адам күні – қашанда адамменен.
Маман­Тұрысбек малына мастанбаған,
Адамдықпен атағы аспандаған.
Дарақының қолына байлық тиіп,
Оңды­солды жалғанда шашқан жаман.
Дүние, шіркін, тайдырмас кімді жолдан,
Қайыры жоқ не пайда күллі малдан?
Маман­Тұрысбек армансыз, ағайындар,
Мәңгілікке артында үлгі қалған.
Алтын басып жатқандар жамбасына,
Жарқанаттай жабысқан жар басына.
Сараң байдың тұқымы толыр жүр ғой,
Маман байдың жұрнағы бар ма, сірә?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Мамыр дала

  • 0
  • 0

Мақпалдай желі майда мамыр далам,
Қазақта кім бар сені сағынбаған?
Шалқытып көк аспанның аясында,
Өзіңді сыйға тартқан Тәңір маған.

Толық

Әміріңе құлдық ұрдым

  • 0
  • 0

Әміріңе құлдық ұрдым, жұмса мені, ей, төрем,
Шөлден қазған шыңыраудай шымырлайды ой терең.
Қу медиен, құла дүзде қалғанымда қаңғырып,
Сөз киесі, өзің келіп құтқармасаң қайтер ем?

Толық

Қарап көріңіз