Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ-ғұмыр

  • 29.01.2020
  • 0
  • 0
  • 1855
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Басталып жаңа өмірдің әні көктемде,
Сыбдырлап еді ерке жел тәнін өпкенде.
Күз келіп енді сарғайып мұңға батады,
Қызықсыз екен тіршілік мәні кеткенде.
Ілініп тұр-ау үміті сағағына әрең,
Жұбатқым келді кептеліп тамағыма өлең.
...Өткінші екен ғой расында Өмір дегенің,
Қарасаң бір сәт жапырақтың жанарыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киіз үй

  • 0
  • 0

Атам жайды керегесін,
Шаңырағын көтерді әкем.
Болмаса да терезесі,
Бұл үй маған бөтен бе екен?!

Толық

Сезім мүшелері

  • 0
  • 0

Екі Көзім оқиды,
Кеудем оны тоқиды.
Ақыл айтса мұғалім,
Тыңдайды қос Құлағым.

Толық

Біздің ауылдың жазғы кеші

  • 0
  • 0

Сәл ертерек намазшам уақыттан,
Құба белден табынды құлатып, паң...
Есек мінген Байнияз қартпен бірге,
Өрістен мал қайтады шұбатып шаң.

Толық

Қарап көріңіз