Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ-ғұмыр

  • 29.01.2020
  • 0
  • 0
  • 1648
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Басталып жаңа өмірдің әні көктемде,
Сыбдырлап еді ерке жел тәнін өпкенде.
Күз келіп енді сарғайып мұңға батады,
Қызықсыз екен тіршілік мәні кеткенде.
Ілініп тұр-ау үміті сағағына әрең,
Жұбатқым келді кептеліп тамағыма өлең.
...Өткінші екен ғой расында Өмір дегенің,
Қарасаң бір сәт жапырақтың жанарыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еріншектің ермегі

  • 0
  • 0

Жапырардай сол күймен,
Жау тұрса да жолында.
Ершат шықты төргі үйден,
Планшеті қолында.

Толық

Сәпен мен планшет

  • 0
  • 0

«Гүлденуде даламыз,
Түрленуде қаламыз.
Өркениетке лайық,
Білім алсын баламыз». –

Толық

Күзгі көңіл

  • 0
  • 0

Көлегейлеп Күн нұрын,
Аспанның да қабағы қатуланып тұр бүгін.
Түрер оның желіккен жел түндігін...
Жұбатады ал, бірақ

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер