Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ-ғұмыр

  • 29.01.2020
  • 0
  • 0
  • 1505
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Басталып жаңа өмірдің әні көктемде,
Сыбдырлап еді ерке жел тәнін өпкенде.
Күз келіп енді сарғайып мұңға батады,
Қызықсыз екен тіршілік мәні кеткенде.
Ілініп тұр-ау үміті сағағына әрең,
Жұбатқым келді кептеліп тамағыма өлең.
...Өткінші екен ғой расында Өмір дегенің,
Қарасаң бір сәт жапырақтың жанарыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атасының ақылы

  • 0
  • 0

Басқалар да байқасын –
Өсті десем Өркенім…
Ауырлығын айтасың,
Арқаңдағы сөмкенің.

Толық

Сиқырлы қылқалам

  • 0
  • 0

Таудай оның талабы,
Қолында ылғи қаламы.
Табиғатты тірілтіп,
Ақ қағазға салады.

Толық

Соңғы сапар

  • 0
  • 0

Жаратқаннан жетті жарлық,
Аласарды биігім.
Өзіңменен кетті барлық,
Әлемдегі мейірім.

Толық

Қарап көріңіз