Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ-ғұмыр

  • 29.01.2020
  • 0
  • 0
  • 1838
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Басталып жаңа өмірдің әні көктемде,
Сыбдырлап еді ерке жел тәнін өпкенде.
Күз келіп енді сарғайып мұңға батады,
Қызықсыз екен тіршілік мәні кеткенде.
Ілініп тұр-ау үміті сағағына әрең,
Жұбатқым келді кептеліп тамағыма өлең.
...Өткінші екен ғой расында Өмір дегенің,
Қарасаң бір сәт жапырақтың жанарыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл басына таласқан хайуанаттар

  • 0
  • 0

Қыс ақ тонын тастады,
Табиғат та түледі.
Қайта соға бастады,
Жер-Ананың жүрегі.

Толық

Еңбек

  • 0
  • 0

Таңмен тұрып таласып,
Шиқылдайды торғай да.
Жасыл қырдан әрі асып,
Ұшып кетті ол қайда?

Толық

Баба ескерткіші жанында

  • 0
  • 0

Уа, Келменбет, дүр баба!
Таңдай қаққан талайлар,
Тау болмысты тұлғаңа.
Қорған болар жұртына,

Толық

Қарап көріңіз