Өлең, жыр, ақындар

Ізде өзің қуаныш маңайыңнан

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 883
Әрекетсiз омалып отырады,
Айтатыны баяғы қотыр әнi.
“Ғұрпым азды, қуаныш құрыды” деп
Тұйық суда сасиды, тотығады.
Өз жерiнде өз елiң мекенденген,
Әдет-ғұрпың қалайша шетелденген?
Көзiнде шел, көрмейсiң маңайыңның
Толып жатқан қуаныш екендiгiн.
Пiштiрме мен тыштырма, кiндiк кесу,
Ұрын барған ақ таңда – “түндiк тесу”…
Ұмыттық қой ит көйлек қашыруды,
Етек алды “ұлт өнер - сұмдық” десу.
Өзiң iзде қуаныш маңайыңнан,
Орын тап та көңiлдiң сарайынан.
Сонда ғана бақыт құс шаңырақта,
Арылмайды ауылың арайынан…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Түсімде көрдім анамды –
Ұсынған шұбат, нән зерең.
Тозса да нұрлы жанары
Көзінен ұқтым – мән терең.

Толық

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Жайық бойында

  • 0
  • 0

Бір сарынды сезем жеткен жырақтан,
Елестейді бір көмекей жыр атқан.
өз үйімдей, жайлы мекен, ғажап-ай,
Бір-ақ түнеп, атырсам да бір-ақ таң.

Толық

Қарап көріңіз