Өлең, жыр, ақындар

Ізде өзің қуаныш маңайыңнан

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 895
Әрекетсiз омалып отырады,
Айтатыны баяғы қотыр әнi.
“Ғұрпым азды, қуаныш құрыды” деп
Тұйық суда сасиды, тотығады.
Өз жерiнде өз елiң мекенденген,
Әдет-ғұрпың қалайша шетелденген?
Көзiнде шел, көрмейсiң маңайыңның
Толып жатқан қуаныш екендiгiн.
Пiштiрме мен тыштырма, кiндiк кесу,
Ұрын барған ақ таңда – “түндiк тесу”…
Ұмыттық қой ит көйлек қашыруды,
Етек алды “ұлт өнер - сұмдық” десу.
Өзiң iзде қуаныш маңайыңнан,
Орын тап та көңiлдiң сарайынан.
Сонда ғана бақыт құс шаңырақта,
Арылмайды ауылың арайынан…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әженің құрақ көрпесі

  • 0
  • 0

Құрақ көрпе қандай әсем, қарашы,
Ағын, көгiн, қызыл, сары, қарасын.
Бес боуямен алты шаршы құрапты,
Қандай өнер, тауып тұр ғой жарасым…

Толық

Елудегі “жас ақын” сыры

  • 0
  • 0

Елуiңде қолға алған қаламыңды,
“Жас ақын” – мен дәмелi, балаң үндi.
Жарандар, сынап бершi талабымды,
Жүрмiн бе босқа шайқап шалабымды?

Толық

Көк алаң

  • 0
  • 0

Етеді ылғи мені алаң,
Жусанды, еркек көк алаң.
Жаймасам құшақ, жұмып көз,
Ғашықты қалай өбе алам.

Толық

Қарап көріңіз