Өлең, жыр, ақындар

Ізде өзің қуаныш маңайыңнан

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 969
Әрекетсiз омалып отырады,
Айтатыны баяғы қотыр әнi.
“Ғұрпым азды, қуаныш құрыды” деп
Тұйық суда сасиды, тотығады.
Өз жерiнде өз елiң мекенденген,
Әдет-ғұрпың қалайша шетелденген?
Көзiнде шел, көрмейсiң маңайыңның
Толып жатқан қуаныш екендiгiн.
Пiштiрме мен тыштырма, кiндiк кесу,
Ұрын барған ақ таңда – “түндiк тесу”…
Ұмыттық қой ит көйлек қашыруды,
Етек алды “ұлт өнер - сұмдық” десу.
Өзiң iзде қуаныш маңайыңнан,
Орын тап та көңiлдiң сарайынан.
Сонда ғана бақыт құс шаңырақта,
Арылмайды ауылың арайынан…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл теңдік

  • 0
  • 0

Аврора зеңбірегі
Жалын құсып кенеттен —
Бір-ақ сәтте бақ пен сорды,
Жоқ пен барды тең еткен.

Толық

Домалақ анама

  • 0
  • 1

Ер — ел мұңын ойламай асып-тасса,
Тұрмайды екен мәңгілік бақыт баста.
Қасиетін ардақтап, сыйламаса,
Жояды екен сәндігін жахұт тас та.

Толық

Тым тереңнен тіл қатады біреу үн

  • 0
  • 0

Көз алдымда қаракөк боп жатты аспан,
Бiрде адасып, бiрде санап дөп басқан.
Көкiрекке сыйыспаған көп ойдың
Кейбiрiне өз ұлымдай жақтасқам.

Толық

Қарап көріңіз