Ала бас!
- 0
- 0
– Ауыртады! –
Деп жуытпай шашына,
Ұстарамен алдырмай,
Қидырар тек қайшыға.
Білгішін-ай
Асанды ерттiм жаныма,Бауға бiрге барғалы.
Бiледi ол айыра,
«ЗИМ» мен «ЧАЙКА»,
«ВОЛГАНЫ».
Көшеде олар асығыс
Өтiп жатыр шұбалып.
– Ал мынауың «МОСКВИЧ», –
Деп қояды қуанып.
...Келе жатты бiр кiсi
Осы кезде жолменен.
Жетегiнде бұзау бар,
Бұрын Асан көрмеген.
– Ал мынау не? – дедiм мен,
Асан бiраз кiдiрдi.
Содан сөзiн сенiммен:
– Ол ит қой, – деп бiтiрдi.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Інімнің аңқаулығы
- 0
- 0
Монтер ағай келдi де,
Бағананың қасына.
Үзiк сымды көрдi де,
Өрмеледi басына.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі