Өлең, жыр, ақындар

Бозторғайдың жағы талмас

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 334
Өлең өлді деген жанның алдыменен өзі өлген,
Күпіршілік қылғандардың оңбайтынын сезем мен.
Жаратқанның жерге төккен ол­дағы бір зауалы –
Көктен тамшы бұйырмаса гүл ерніне кезерген.
Қаншама ақын ілінсе де қаһарына әмірдің,
Өлең көнбес қорлығына бұл фәнилік зәбірдің.
Кір шалмаған ақ қанаты күнәдан пәк сезімнің,
Пейіш төрін нұрландырып, жаққан оты Тәңірдің.
Талайларды тылсымына таңғалдырған бір ғалам,
Сәулесіне алдандырып, сырын ашпай жүр маған.
Аш өзегін жарып шыққан жапан түздің төл құсы –
Бозторғайдың жағы талмас таң бозынан жырлаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалық

  • 0
  • 0

Балалық қалды бір қызық
Бұлдырап қырдың астында.
Әкетті жылдар мінгізіп
Біздерді асау тасқынға.

Толық

Тау тұлғалы адам

  • 0
  • 0

Тауда туып, тасында өскен ұл едім,
Қыран қонған қия таста түледім.
Таудай биік, даладай кең ұлы елім,
Ұлы елім ғой менің қолқа-жүрегім.

Толық

Тамшыдай-ақ...

  • 0
  • 0

Кең даланы кесіп өтіп жол жатыр,
Қалың зират – үнсіз қала жонда тұр.
Қара жолда көп жыл жортқан жолаушы,
Сол шаһарға тұрақтауға келді ақыр.

Толық

Қарап көріңіз