Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 722
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аязды күні

  • 0
  • 0

Далада аяз, қашан ғана тыншиды?
Мұрынды бiр,
Құлақты бiр шымшиды.
Үйде Асан ыстық көже iше алмай,

Толық

Ұмытшақ

  • 0
  • 0

Ұмытшақ Жүсiп түс көрдi,
Түсiнде қызық iс көрдi.
Жалғыз өзi
Түсiнде,

Толық

Екі мінез

  • 0
  • 0

«Бес» алса сабағынан,
Күн шығып қабағынан,
Асығып, жайраң қағып,
Əндетiп, сайран салып,

Толық

Қарап көріңіз