Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 765
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолбасшы және жолбасшы

  • 0
  • 0

Қай дəуiрдiң еншiсi
Айта алмайды еш кiсi.
Бiзге жеткен
бұл аңыз –

Толық

Гүл

  • 0
  • 0

Аспанда күнiм
Нұрланып тұрса.
Далада гүлiм
Ырғалып тұрса.

Толық

Шатыр

  • 0
  • 0

Темiржол бойы бағана,
Сымында көктем құстары.
Жып-жылы қазiр далада,
Дала да үйдей қыстағы.

Толық

Қарап көріңіз