Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 754
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кемпірқосақ

  • 0
  • 0

Жауын жауып өткенде,
Көрсең, шiркiн, жерiмдi.
Қызыл,
Жасыл

Толық

Сазайын тартты

  • 0
  • 0

– Бəрi қорқып, ықсын, – деп,
Сүзеген боп шықсын, – деп,
Шыққан жанды үйiне
Қайта қуып тықсын, – деп,

Толық

Туады, шығады, түседі, келеді

  • 0
  • 0

– Мазалаған көптен бiр
Сұрағым бар,
Дөп келдiң,
Халық неге айтады,

Толық

Қарап көріңіз