Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 741
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаланың баласы

  • 0
  • 0

Астанадан
Келдi де,
Күлдiрдi Ақан
Халықты.

Толық

Қорқақ

  • 0
  • 0

«Тышқан», – деп ек, елеңдеп,
«Қазiр қайтып келем», – деп,
Төкен тұра жөнелдi,
Жұрт күлкiге кенелдi.

Толық

Інімнің аңқаулығы

  • 0
  • 0

Монтер ағай келдi де,
Бағананың қасына.
Үзiк сымды көрдi де,
Өрмеледi басына.

Толық

Қарап көріңіз