Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 633
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен неге мінбедім?

  • 0
  • 0

Отыр Өкен есептеп,
Бөлiп жүйе-жүйеге:
«Мiнiп көрдiм есекке,
Мiнiп көрдiм түйеге.

Толық

Шатыр

  • 0
  • 0

Темiржол бойы бағана,
Сымында көктем құстары.
Жып-жылы қазiр далада,
Дала да үйдей қыстағы.

Толық

Күзде

  • 0
  • 0

Қайтқан құсты көрдiң бе,
Қаптай ұшқан əуелеп.
Күткен күзiм, келдiң бе,
Сыңсып бағың мəуелеп.

Толық

Қарап көріңіз