Өлең, жыр, ақындар

Күншіл

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 787
Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».
Бар баққаны бiр солдай,
Өшiн алар Қанаттан, –
«Бала болып бұл қалай,
Қашпайды, – деп, – сабақтан?»
Ту сыртынан даттайды,
Кiжiнедi тұрып ап:
«Ең құрыса шықпайды,
Ойнауға да бiр уақ», –
Дейдi тағы өшiгiп:
«Пысық қылып жаратқан,
Бiз құсап та кешiгiп,
Қалмайды екен сабақтан?»
Миғұла ма, бiлмен мен,
Көз ашпайды ол таяқтан.
Күнi өткенше күндеумен
Үлгi алсашы Қанаттан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім қорқақ, кім айбатты?

  • 0
  • 0

Шығып алып iнiнен,
Ұйқы бермес түнiмен,
Тышқан түнде жортады,
Ол мысықтан қорқады.

Толық

Жұман біздің жасасын!

  • 0
  • 0

Күн жайдары жаз едi,
Қайғымыз жоқ басқадай.
Ауыл маңы саз едi,
Ортасында тоспа бар.

Толық

Таңырқау

  • 0
  • 0

Дөңнiң арғы жағында,
Енесiнен айырған,
Шөбi бiтiк шалғында,
Қозылар жүр жайылған.

Толық

Қарап көріңіз