Өлең, жыр, ақындар

Түрікмен көрші

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1096
Қос тамшыдай тағдыры,
Екі кедей бар еді.
Бірі – қазақ, ал бірі,
Жас түрікмен бала еді.

Қанышер бай – иенің,
Қолында еді өмірі.
Аттың жалы, түйенің,
Қомында еді өмірі.

Еңбек берген бақытқа,
Кенеліп еді екеуі –
Ел нығайған уақытта,
Теңеліп еді екеуі.

Барып құмға сол бала,
Болды түрікмен шопаны.
Қазаққа да – кең дала,
Ақтылы қой отары.

Арғымақтай желді ме?
Уақыт қалай өтеді!
Талай жылдан соң, міне,
Кездесіпті екеуі.

Қазақ қала, даланы
Аралатты досына,
Досы таңдай қағады,
«Астанаңыз осы ма?»

Серпіп қойып сеңсеңін,
Зәулім үйге кіреді.
«Еңбегіңе мен сенің
Ризамын!» деп күледі.

«Өшсін қорлық іздері,
Бауырым, - деді түрікмен.
Білек түгіл, біздегі
Жүректер де біріккен.

Оралмайтын кетті ізбен,
Көне күндер, тегінде.
Мына күнге жеткізген
Мың рақмет, Еліме!».

Бәрі, бәрі есімде,
Деп, - маңайды барлайды.
Екі достың төсінде,
Алтын жұлдыз жайнайды.

«Қонақ болып кел, онда
Поезға өзің мініп пе ең?!»
Деп әзілдеп вагонда,
Қол бұлғады түрікмен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арыстанбап құдіреті

  • 0
  • 0

Қаңбақтай қара шал барып,
Арыстанбаптың алдына.
Кемсеңдей жылап, жалбарып,
Дұғасын оқып алды да:

Толық

Су

  • 0
  • 0

Күбірлейді құм кезерген,
Маңғыстау арман етті суды ежелден.
Жантақ пен ебелектің мекені боп,
Жайқалып шыға алмады гүл де жерден.

Толық

Түнгі оттар

  • 0
  • 0

Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.

Толық

Қарап көріңіз