Өлең, жыр, ақындар

Тау қойнауы

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1055
Тау гүлінің аңқығанда жұпары,
Танау, байғұс, тамсанып бір жұтады.
Тас үйлерден шыға келген теліге,
Таң болып тұр тырбиған әр бұтағы.

Тау өзені тастан-тасқа сарқырап,
Таусылмайтын жатқандай бір ән құрап.
Тәтті-тәтті қарақат пен бүлдірген,
Тамсанып бір жесең, балдан артық-ақ.

Тура үстін қоқыс еткен бірақ, кім,
Тұма көзін аштым қунақ бұлақтың.
Тулап ағып, сылдырлады күміс су,
Тазаладым, дәмін таттым, ұнаттым.

Таусылмайтын шежіредей кәрі екен,
Тау қойнауы – тәніңе бір дәрі екен.
Терең ойға батып қайттым, бірақ та,
Тарихымда талай тылсым бар екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен барсың

  • 0
  • 0

Өлеңімнің арасында сен барсың,
Жүрегімнің жарасында сен барсың.
Айдалада өшіп қалған көліктей,
Көңілімнің даласында сен барсың.

Толық

Сәби даусы

  • 0
  • 0

Мазалады жүректі, толғандырды қаншама,
Сол бір сәби есейіп, үлкен жігіт болса да.
Соғыс жерде қалдырды ауыр жара, терең із,
Тәрік болған тағдырды кинолардан көреміз.

Толық

Ақтау. Шевченко

  • 0
  • 0

Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Толық

Қарап көріңіз