Өлең, жыр, ақындар

Тау қойнауы

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1225
Тау гүлінің аңқығанда жұпары,
Танау, байғұс, тамсанып бір жұтады.
Тас үйлерден шыға келген теліге,
Таң болып тұр тырбиған әр бұтағы.

Тау өзені тастан-тасқа сарқырап,
Таусылмайтын жатқандай бір ән құрап.
Тәтті-тәтті қарақат пен бүлдірген,
Тамсанып бір жесең, балдан артық-ақ.

Тура үстін қоқыс еткен бірақ, кім,
Тұма көзін аштым қунақ бұлақтың.
Тулап ағып, сылдырлады күміс су,
Тазаладым, дәмін таттым, ұнаттым.

Таусылмайтын шежіредей кәрі екен,
Тау қойнауы – тәніңе бір дәрі екен.
Терең ойға батып қайттым, бірақ та,
Тарихымда талай тылсым бар екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толқын — өмірім

  • 0
  • 3

Көл жағасы, тылсым - тыныш жан-жағым,
Толқындардың тербелісін таңдадым.
«Ей, толқындар, қайда алып барасың,
Көлде жүзген қос аққудың арманын?»

Толық

Жалғыз жиде

  • 0
  • 0

Құмда бар жалғыз түп жиде,
Бәйтерек сынды саялы.
Бейшара шопан бір күнде,
Өліпті жылда баяғы.

Толық

Балық пен бақа

  • 0
  • 0

Лай суға түсті балық амалсыз,
Түк көрместен қалған жандай жанарсыз,
Жүзді ақырын, әлсіреді, аңсады,
Мөлдір көлді шашыраған моншағы.

Толық

Қарап көріңіз