Өлең, жыр, ақындар

Мен кейде ұқсап кетем жарық күнге

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2212
Мен кейде ұқсап кетем жарық күнге,
Сүйер болсам, сүйемін жанып мүлде.
Мынау жақсы, жаман деп алаламай,
Жанымды жайып салам самаладай.
Шұғыласы сарқылмас келбетіммен,
Іздеймін бе бір шуақ жер бетінен.
Жанның бәрін «жақын» деп сенемін де,
Күйіп жанып күн кешем өлеңімде.
Аңсарымды түн ұрлап кеткенде де,
Аяулыма бір мезет кектенбегем.
Күлімдеген дәл осы кескініммен,
Қиянатқа қимадым ешкімді мен.
Кінәліні кешіріп, күнәні да,
Күн боп сүйіп өтемін бес күнді мен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 0
  • 0

Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.

Толық

Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?

  • 0
  • 0

Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?
Кеудемдегі сүйемін бе жарықты?
Ізгілікте бар ма менің үлесім?
Кім жеңеді кереғарлық күресін?

Толық

Ақиқатым — тағдырым!

  • 0
  • 0

Әз жанымды аярлардан сақтағам,
Алғаусыздау бар мұңым.
Адалдығын алаяққа сатпаған,
Ақиқатым — тағдырым!

Толық

Қарап көріңіз