Өлең, жыр, ақындар

Қыстаудағы көктем

  • 29.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2430
Ұзақ пен таған тақылдап,
Жасырып бойын ұрланбай,
Күннің де көзі жақындап,
Қол созым жерде тұрғандай.
Марғаусып кәрі төбет те
Шуақпен жүрек жалғайды.
Шаңыраққа жайған көп етке
Көзінің қырын салмайды.
Шиқылдап есік топсасы
Қажалса жүйке дертіне
Қауқарсыз шалдың бопсасы
Кірмейді ұлдың кертіне.
Қазтабан жерден қылтиып,
Ғұмырын қыстың шектейді.
Аспан да заңғар – тым биік,
Түтіннің бойы жетпейді.
Маяның түбін ұйлығып,
Мауыздай өңкей мәліктер
Жұмсайды иттің құйрығын:
– Барып кел,
– өзің...
– Алып бер!
Шашпаға қойып бар малды
Қойшы дос қиял ойлайды.
...өлеңім шыққан журналды
Сауатсыз бұзау шайнайды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маскүнем

  • 0
  • 0

Жұртым бір жыр тоса ма,
елім – бір ән.
Бүтінделіп болған жоқ менің мұрам.
Тағдырымды тар жерде қияр ма екен

Толық

Келіншектерге кеңес

  • 0
  • 0

Қарамайды қыздарға кім таңданып,
Жүресіңдер жігітке гүл таңдатып.
Басқа жаулық түскен соң – бәрі басқа,
Әйел болу – ұлы өнер, үлкен бақыт.

Толық

Табылды Досымов

  • 0
  • 0

Таулар мен төбелерді айырмаған
Шайыр боп көрінбейді шайыр маған.
Теңіздің жағасында сусап тұрмын
Кемеңе қолым жетпей қайырлаған.

Толық

Қарап көріңіз