Өлең, жыр, ақындар

Қыстаудағы көктем

  • 29.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1995
Ұзақ пен таған тақылдап,
Жасырып бойын ұрланбай,
Күннің де көзі жақындап,
Қол созым жерде тұрғандай.
Марғаусып кәрі төбет те
Шуақпен жүрек жалғайды.
Шаңыраққа жайған көп етке
Көзінің қырын салмайды.
Шиқылдап есік топсасы
Қажалса жүйке дертіне
Қауқарсыз шалдың бопсасы
Кірмейді ұлдың кертіне.
Қазтабан жерден қылтиып,
Ғұмырын қыстың шектейді.
Аспан да заңғар – тым биік,
Түтіннің бойы жетпейді.
Маяның түбін ұйлығып,
Мауыздай өңкей мәліктер
Жұмсайды иттің құйрығын:
– Барып кел,
– өзің...
– Алып бер!
Шашпаға қойып бар малды
Қойшы дос қиял ойлайды.
...өлеңім шыққан журналды
Сауатсыз бұзау шайнайды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынышым!

  • 0
  • 0

Сағынышым!
Болып едің аз күн бақ,
Бақытымды жеткізе алмай мазмұндап,
Қара жолдың жиегіне қиғаштап,

Толық

Екі сурет

  • 0
  • 0

Сұлу көрсем соңынан жүгіретін
Мынау – менің жас күнгі сүгіретім.
Шарап берсең шалқалап сіміретін
Мынау – менің бүгінгі сүгіретім.

Толық

Сәкен Иманасов

  • 0
  • 0

Айтар едім ұқсам айқын –
Есімдерін құт санайтын
Сәкендердің не сыры бар
Ешкімге де ұқсамайтын.

Толық

Қарап көріңіз