Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2693
… Келеді өмір әрі ұқтырып, әрі үғып,
Ұқтырудың, ұғудың да бәрі – үміт.
Күлу менен қуану жас мәңгіге,
Қайдан келсін біздің жерге кәрілік!

Ей, жастық шақ, күйіңді әкел, үйіп-төк,
Ән мен күйді тұр ғой анау сүйіп көк.
Алатауға тағы... тағы қарайын,
Көңіл, шіркін, қалсыншы бір биіктеп!..

Бір өзіңнің маңдайшаңа қонып Ай,
Жұлдыздарды қалдың кейде танымай.
Кейбір көздің күлкісіне сенесің,
Сенгішсің ғой, сенгішсің ғой, көңіл-ай!

Қызығым көп, басым жалғыз болса да;
(Жалғыз болсаң екеуді де мол сана?)
Аппақсың-ау, тым аппақсың, көңілім,
Өйткені сен кірлегішсің соншама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поэзия

  • 0
  • 0

Неше түрлі жалқау мен қырсау мінген,
Поэзия секілді бір саулы інген.
Ботасы өлген секілді ертеде оның,
Абай жатқан баурында кер төбенің.

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.

Толық

Дәме

  • 0
  • 0

Бұлт үйірілді далаға —
Жауады екен деп күттім,
тағы да ырыс, бақ күттім
қамбасы боп Тоқтықтың.

Толық

Қарап көріңіз