Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2589
… Келеді өмір әрі ұқтырып, әрі үғып,
Ұқтырудың, ұғудың да бәрі – үміт.
Күлу менен қуану жас мәңгіге,
Қайдан келсін біздің жерге кәрілік!

Ей, жастық шақ, күйіңді әкел, үйіп-төк,
Ән мен күйді тұр ғой анау сүйіп көк.
Алатауға тағы... тағы қарайын,
Көңіл, шіркін, қалсыншы бір биіктеп!..

Бір өзіңнің маңдайшаңа қонып Ай,
Жұлдыздарды қалдың кейде танымай.
Кейбір көздің күлкісіне сенесің,
Сенгішсің ғой, сенгішсің ғой, көңіл-ай!

Қызығым көп, басым жалғыз болса да;
(Жалғыз болсаң екеуді де мол сана?)
Аппақсың-ау, тым аппақсың, көңілім,
Өйткені сен кірлегішсің соншама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкжиектен көтерді күн кірпігін...

  • 0
  • 0

Көкжиектен көтерді күн кірпігін.
Ерке сұлу күле оянды құрбысы-ау.
Шәлі-бұлттың мойнына іліп жыртығын
Күн сәулесін қабыл алып тұрды тау.

Толық

Ақөзек бойында

  • 0
  • 0

Тас төбеден төніп кеп Ай үңілді —
Неткен сәуле жұп-жұмсақ, қайырымды!
Көл езуі сылпылдап өсек айтар,
байқап сырғыт, бала-дос, қайығыңды,

Толық

Қарыз

  • 0
  • 0

Ақын аға бір інісін, әй шөмитті-ау, шөмитті:
— Қолдан адам жасап едім сен итті,
білмедің сен кісілікті, ұятты,
барлық қолдан жасалғандар сияқты.

Толық

Қарап көріңіз