Өлең, жыр, ақындар

Ақ пен қара арасы

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 4495
Мәңгілік арпалысқан ақ пен қара,
Өмір осы дейміз-ау, қаққа жара,
Анықтап білгің келсе мұның мәнін,
Мен, сенді қой, бейтарап жақтан қара.
Біреуге қап-қара ғой сенің ағың,
Көрдің бе оймен кезіп елдің бағын?
Бағалағың келеді сөйте тұра,
Таразыға тартады тіл мен жағың.
Сыймайды-ау кең дүние қылжағыңа,
Оған өтпес өкімің, мұң, зарың да,
Тағдыр, тарих көнер ме өлшеміңе,
Табақтың өзің тұрсаң бір жағында?!
Жүктелген жұмбақ адам баласына,
Сан ғасыр салмақ салып санасына,
Қайнаған қанбазардай нағыз өмір,
Жатыр – ау ақ пен қара арасында!
Адамға мәңгі жұмбақ мұның мәні,
Қақ жарылу – қайшылық ұғымдағы,
Ақ та емес, қара да емес, бұл дүние,
Құлпырған табиғаттай құбылмалы.
Бояулар алуан түрлі, бәрі сәнді,
Құбылып, араласып, табысады,
Елеусіз екі араның қай тұсында
Қара аққа, ақ қараға ауысады?
Шалқыған сезім күйі ақыл даусын,
Естіртпей, елірткенде батылдаусың,
Ішінде өмір деген мың бояудың,
Ойлап көр, қай жағына жақындаусың ?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түгел түрік баласы

  • 0
  • 0

Түрікпіз, түгелімен түбіміз бір,
Түріміз, діліміз де, тіліміз бір,
Сырымыз, мұңымыз да бірге біздің,
Жалғанға жар салатын жырымыз бір!

Толық

Алпыс асқар

  • 0
  • 0

Жасыңнан сүйдің
Атадан қалған
Аңыз бен өлең,
Ән, күйді,

Толық

Қайран қариялар

  • 0
  • 0

Кемпірдің ұстағанда көк перісі,
Шалының бір уыс боп бет терісі,
Қораны жағалайды жан сауғалап,
Келмейді үйге тіпті беттегісі.

Толық

Қарап көріңіз