Өлең, жыр, ақындар

Туған тіліме

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1987
Етектегi тасыңды
өрге апарсам деп едiм,
есiктегi басыңды
төрге апарсам деп едiм,
өз елiнде өгейлi,
кiсi үйiне кегейлi,
кенезелi күйiңе
көл қотарсам деп едiм.
Бұлт басқан көгiңдi
нұр жайнатсам деп едiм,
тереңдегi кенiңдi
күнге ойнатсам деп едiм,
кеуiп қалған көнiңдi
қымыз құйып жiбiтiп,
құлақ құрышын қандырып,
сырнайлатсам деп едiм.
Көгендегi қозыңды
жамыратсам деп едiм,
ошақтағы қозыңды
тағы жақсам деп едiм,
қорамсаққа қол салып,
қозыжауырын жебеңдi
темiренiн тебiрентiп,
жауыңа атсам деп едiм,
терезеңдi теңелтiп,
керегеңдi кеңейтiп,
қабағыңды қайтадан
жадыратсам деп едiм,
қайран, Ана тiлiм!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiз өткенде...

  • 0
  • 0

Бiз өткенде жылама да жоқтама,
«Ақын едi!» - десең, - жетер жоқ баға.
Күнәмiздi Құдай өзi кешiрер,
Кешпей жатса ара түсiп, ақтама.

Толық

Құлын

  • 0
  • 1

Құрау, құрау, құлыным,
Құрығыма түсе ғой.
Тазасын жеп сұлының,
Мөлдір судан іше ғой.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Сағынамын. Жабығамын. Бағынамын жүрекке.
Не қыламын? Бәрi мәлiм: сезiм осы - дiр етпе!
Сүйiп қалдым. Тұйықталдым. Ұйып-қандым сырына.
Биiк таудың шығып та алдым барса келмес шыңына.

Толық

Қарап көріңіз