Өлең, жыр, ақындар

Ар

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3532
Тауықтың ары тарымен бірге,
Шашылса тары — шашылар.
Аққудың ары жарымен бірге
(Жарына ғана бас ұрар).
Есектің ары, есалаң неме,
Ойлайды ол қарнын созу деп.
Тұлпарды даттап өш алам деме,
Тұлпардың ары озу тек.
Қыранның ары көзінде өткір,
Күнге де қарар қасқайып.
Қарғаның ары өзімен кеткір,
Өзімен өзін тастайық.
Ғаламның ары кұнменен нұрлы,
Күнсіз тұл тірлік әлемі.
Даланың әрі гүлменен сырлы,
Гүлсіз де бірақ әдемі.
Шаладай бықсып жалғасып жүрер,
Өсек пен соры соңында,—
Ақынның арын Алласы білер,
Ал сенің арың қолыңда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О дүниеге хат

  • 0
  • 0

Алтын шашын тарқата алмай батқан Күн,
Арыстай боп Ай астында жатқан кім?!
Ағып барып жоқ боп кеткен сәріде,
Анау жарық жұлдыз ғой Саттардың.

Толық

Ақырзаман. Алматы

  • 0
  • 0

Жатыр еді кенеттен (дала тымық!)
Алатаудың басынан қан атылып,
Түйдек-түйдек шудадай бұйраланып,
Нөпір тасқын ұмтылды қалаға тік.

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, сен де ғаріп, мен де ғаріп
Келеміз жүрекке мүң теңдеп алып.
Мен саған жыр оқиын, қасыма кел
Қайтеміз түсінбейтін елге налып.

Толық

Қарап көріңіз