Өлең, жыр, ақындар

Тал түс

  • 01.08.2020
  • 0
  • 0
  • 785
Алашабыр күн ақиып кетер,
Аңызақ соғып түстiктен.
Жауыным қайда ақ құйып өтер,
Жасырынған ба құс бiткен?
Тал-қайың тұрды таңдайы кеуiп,
Талауы шығып көгалдың.
Қаз тұрған желдiң шаужайын көрiп
Қазбауыр бұлттар жоғалды.
«Қалбаның басып шоқтығын қалың
Қабарған күнге төзем бе?» –
Iлестiрiп ап боқмұрындарын
Iнiм де тартты өзенге.
Аулақтан ауған құйрықты құйын
Аулаға енiп бiздiң кеп,
Бұрала билер бұйрықты биiн.
...Бұрышта тұрдық бiз күндеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала кез. Ауыл таңы

  • 0
  • 0

Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.

Толық

Желді күнгі әуезе

  • 0
  • 0

үууілдеп
үу-уі үу-уі үууілдеп
үуілдейсің нені жоқтап, қайран жел
сарыуайым сарын салып сақарада түр үрлеп

Толық

Түс пен өңнің арасы

  • 0
  • 0

Ақ жауынды төгiлген сый десек те,
Бұлтты күнмен көңiлдi үйлес етпе.
Тәнiм мызғып, дел-сал боп кеткен шақта
Қашып шығып келiп ем шилi өзекке.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер